5.6.3 Wat de bestuurder ‘behoorde te weten’ jegens de schuldeiser

Informatie die de bestuurder in zijn contacten met de schuldeiser aan deze kan verstrekken, is vanzelfsprekend niet beperkt tot mededelingen over de solvabiliteits- en liquiditeitspositie van de vennootschap in directe zin. Mededelingen kunnen betrekking hebben op de zekerheidspositie van de schuldeiser, op toekomstige winst- en omzetverwachtingen, langetermijndoelstellingen, op de kwaliteit van aangeboden producten enzovoorts. In al deze situaties kan het voorkomen dat de schuldeiser aangespoord door deze mededelingen een contract sluit met de vennootschap dat niet tot de beoogde successen leidt en als gevolg waarvan de schuldeiser schade lijdt. Als de verstrekte informatie niet juist of onvolledig blijkt te zijn geweest, rijst de vraag of de bestuurder aansprakelijk is jegens de schuldeiser omdat hij zich de belangen van de schuldeiser had moeten aantrekken.

Bij de bespreking van de aansprakelijkheid van enkele professionele dienstverleners ten opzichte van derden, kwam naar voren dat de norm dat zij onder omstandigheden ook naar belangen van derden dienen om te zien op meer ziet dan alleen het niet verstrekken van bewust onjuiste informatie. De maatschappelijk vereiste zorg voor de belangen van de derde kan ook meebrengen dat zij niet lichtvoetig zijn in het verstrekken van informatie.1 Ik gaf hiervoor reeds aan dat het in dat kader gehanteerde argument van het algemene maatschappelijke vertrouwen in de professionele beroepen in beginsel niet opgaat voor de bestuurder van een vennootschap. De bestuurder bekleedt in het normaaltype gevallen geen maatschappelijke positie waaraan deelnemers in het rechtsverkeer vertrouwen mogen ontlenen.2 Aangezien voor de schuldeiser die met de vennootschap contracteert voorts duidelijk is of moet zijn dat de bestuurder primair de belangen van de vennootschap dient, rijst de vraag in welke omstandigheden een persoon lijke zorgplicht kan worden aangenomen voor de bestuurder ten opzichte van de schuldeiser.

In het Engelse recht is onder de noemer ‘negligent misstatements’ een leerstuk tot stand gekomen op grond waarvan het op onzorgvuldige wijze doen van onjuiste mededelingen onder omstandigheden tot aansprakelijkheid leidt indien de geadresseerde hierdoor schade heeft geleden. Er zijn in de Engelse rechtspraak ook gevallen aan de rechter voorgelegd waarin degene die ‘negligent misstatements’ had geuit, de bestuurder van een vennootschap was. Het is nuttig te bezien welke omstandigheden de Engelse rechter relevant acht voor de beoordeling van de aansprakelijkheid van de bestuurder bij ‘onzorgvuldig’ gedane uitspraken. Deze kennis kan mogelijk aanknopingspunten bieden voor de invulling van de zorgvuldigheidsnorm in de situatie waarin de bestuurder bepaalde informatie over de onderneming niet weet, maar wel behoorde te weten.