2.6.1 Splitsing door overneming

De splitsing door overneming is gedefinieerd in artikel 2 lid 1 Zesde richtlijn. Splitsing door overneming is ‘de rechtshandeling, waarbij het vermogen van een vennootschap, zowel rechten als verplichtingen, als gevolg van haar ontbinding zonder vereffening, in zijn geheel op verscheidene vennootschappen overgaat tegen uitreiking aan de aandeelhouders van de gespritste vennootschap, van aandelen van de vennootschappen die delen in het gesplitste vermogen’, de verkrijgende vennootschappen. Bij de splitsing door overneming zijn altijd meerdere, reeds bestaande verkrijgende vennootschappen betrokken, zij worden niet in het kader van de splitsing nieuw opgericht. Splitsing door overneming naar slechts één verkrijgende, reeds bestaande vennootschap zou geen splitsing zijn, maar louter een substitutie van de ‘gesplitste’ vennootschap door de verkrijgende vennootschap. Deze substitutie is echter niet aan de orde bij een afsplitsing (zie verder paragraaf 2.6.4.).

Kenmerkend voor splitsing is de omwisseling van aandelen. Tegenover het verlies van de aandelen in de gesplitste vennootschap staat een uitreiking van aandelen in de verkrijgende vennootschap(pen). Naast de uitreiking van de aandelen in de verkrijgende vennootschap(pen) kan een bijbetaling in geld plaatsvinden, welke niet meer mag bedragen dan 10% van de nominale waarde of, bij gebreke van een nominale waarde, van de fractiewaarde van de uitgereikte aandelen (artikel 2 lid 1, laatste volzin Zesde richtlijn). In de Zesde richtlijn is niet bepaald op welke wijze de aandelen in de verkrijgende vennootschap(pen) worden uitgereikt. De wijze waarop de aandelen civielrechtelijk worden verkregen door de – voormalig – aandeelhouders van de gesplitste vennootschap, wordt bepaald aan de hand van het recht van de lidstaat dat van toepassing is op de verkrijgende vennootschap, de lex societatis.