24.2.1.3 Vermogensrechtelijk voordeel voor allen

In beginsel zijn de vennoten vrij te bepalen hoe zij de voordelen uit de samenwerking (winst en verlies) met elkaar zullen delen.1 Gezien het vereiste dat de samenwerking gericht moet zijn op het behalen van voordelen ten behoeve van alle vennoten, mag de overeenkomst van vennootschap er niet toe strekken dat alle voordelen (winst) uit de vennootschap slechts aan één van de vennoten toekomen (verbod op de “societas leonina”).2 Overigens kan wel worden bepaald, dat alle verliezen slechts aan één van de vennoten worden toegerekend.3 In wezen betekent dit dat is het beding, waarbij aan een vennoot een percentage van de winst wordt toegekend, toegestaan is. Ook het beding, waarbij een vast bedrag plus een percentage in de winst wordt toegekend, is toelaatbaar. Zelfs kan slechts een vast bedrag worden toegekend, mits bij afwezigheid van winst geen aanspraak op het vaste bedrag wordt gemaakt. Het is dus binnen een vennootschapsovereenkomst niet toegestaan om uitsluitend een vast bedrag aan een vennoot toe te kennen, zonder daarbij te bepalen, dat bij afwezigheid van winst geen aanspraak hierop bestaat. Bij het verdelen van de voor- en nadelen uit een vennootschap wordt niet zelden een relatie gelegd tussen de gemaakte winst en de inbreng (zie hierna) van een vennoot.4