HR, 04-12-2018, nr. 17/02841

HR, 04-12-2018, nr. 17/02841

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uitspraak 04‑12‑2018

Inhoudsindicatie

Vernieling van ruit van bus, art. 350.1 Sr. Vordering b.p. en schadevergoedingsmaatregel m.b.t. kosten rechtsbijstand. HR herhaalt relevante overwegingen uit ECLI:NL:HR:2017:653, inhoudende dat kosten rechtsbijstand niet zijn aan te merken als rechtstreekse schade die in aanmerking komt voor toewijzing van vordering tot schadevergoeding a.b.i. art. 51f.1 Sv, dergelijke kosten ook niet in aanmerking kunnen worden genomen bij oplegging van in art. 36f.1 Sr voorziene maatregel en deze kosten zijn te rekenen tot proceskosten waaromtrent rechter ex art. 592a Sv afzonderlijke beslissing dient te geven, die ex art. 361.6 Sv in vonnis dient te worden opgenomen. Hof heeft onder toegekend bedrag aan schadevergoeding naast geleden materiële schade ook kosten voor rechtsbijstand begrepen. Dientengevolge heeft Hof die kosten ook in aanmerking genomen bij oplegging van maatregel van art. 36f.1 Sr. Daarmee heeft Hof miskend hetgeen hiervoor is overwogen. Bestreden uitspraak kan daarom in zoverre niet in stand blijven. In aanmerking genomen dat kosten voor rechtsbijstand in h.b. niet zijn betwist, zal HR, met vernietiging van bestreden uitspraak in zoverre, doen wat Hof had behoren te doen.

Partij(en)

4 december 2018

Strafkamer

nr. S 17/02841

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Leeuwarden, van 30 mei 2017, nummer 21/005507-16, in de strafzaak tegen:

[verdachte] , geboren in [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1977.

1. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft V.A. Groeneveld, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Namens de benadeelde partij heeft F. Boor, advocaat te Utrecht, een verweerschrift ingediend. Deze heeft tevens namens de benadeelde partij bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal P.C. Vegter heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest voor wat betreft de beslissing op de vordering van de benadeelde partij en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel, tot niet-ontvankelijkverklaring van de benadeelde partij in haar vordering tot schadevergoeding voor zover deze betreft de kosten van rechtsbijstand, tot verwijzing van de verdachte in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt, te weten € 200,- ter zake van rechtsbijstand, en die zij ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken, tot toewijzing van de vordering tot schadevergoeding aan de benadeelde partij tot een bedrag van € 1.335,09, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, en voorts de verdachte voor genoemd bedrag de verplichting op te leggen tot betaling aan de Staat, ten behoeve van de benadeelde partij, van een bedrag van € 1.335,09, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 23 dagen hechtenis, te bepalen dat, indien de verdachte (gedeeltelijk) heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat, daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen, en tot verwerping van het beroep voor het overige.

2. Beoordeling van het namens de verdachte voorgestelde middel

2.1.

Het middel klaagt dat het Hof de vordering van de benadeelde partij Connexxion voor zover deze betreft de proceskosten ten bedrage van € 200,- ten onrechte heeft toegewezen en dat het Hof in verband daarmee ten onrechte een schadevergoedingsmaatregel heeft opgelegd.

2.2.1.

Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

"hij op 12 augustus 2016 te Almere opzettelijk en wederrechtelijk een ruit, toebehorende aan Connexxion, heeft vernield."

2.2.2.

Bij de aan de Hoge Raad gezonden stukken bevindt zich een "voegingsformulier benadeelde partij in het strafproces" van de benadeelde partij Connexxion Openbaar Vervoer N.V. met bijlage. Dit voegingsformulier houdt onder meer in:

"4a. Welke gevolgen heeft het voorval voor Connexxion Openbaar Vervoer NV gehad?De schade is materieel, zie daartoe de opsomming onder punt 4b van dit formulier. (...)Connexxion heeft ten aanzien van onderhavige vordering rechtsbijstandskosten ad € 603,75 gemaakt (bijlage 3).

4b. Gegevens over de schadeDe voorlopige schade bestaat uit de volgende kosten:

Omschrijving Bijlagen Bedrag Euro

1. Reparatiekosten zijruit nr. 1 761,54

(...)

2. Kosten inzet ongeval-support nr. 2 573,55

voertuig en extra personeel,

stilstandkosten

(...)

3. Kosten rechtsbijstand nr. 3 603,75

Totaal 1.938,84."

2.2.3.

Het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep houdt, voor zover hier van belang, het volgende in:

"De voorzitter sluit het onderzoek, spreekt zijn beslissingen uit en motiveert die als volgt:

(...)

Ter zake van de vordering van de benadeelde partij is er geen discussie over de kosten van de ruit. Ook inzake de beslissing op de vordering van de benadeelde partij volg ik de redenering van de advocaat-generaal. Het liquidatietarief is een redelijke vaststelling van de kosten voor rechtsbijstand. De gestelde gevolgkosten zijn een rechtstreeks gevolg van het bewezen verklaarde handelen van de verdachte."

2.2.4.

De aantekening van het mondeling arrest houdt ten aanzien van de strafoplegging het volgende in:

"Het gerechtshof:

(...)

Vordering van de benadeelde partij Connexxion

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij Connexxion ter zake van het bewezen verklaarde tot het bedrag van € 1.535,09 (duizend vijfhonderdvijfendertig euro en negen cent) ter zake van materiële schade en veroordeelt de verdachte om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.

Verklaart de benadeelde partij in de vordering voor het overige niet-ontvankelijk en bepaalt dat de benadeelde partij in zoverre de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Bepaalt dat voormeld toegewezen bedrag aan materiële schadevergoeding vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening.

Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd Connexxion, ter zake van het bewezen verklaarde een bedrag te betalen van € 1.535,09 (duizend vijfhonderdvijfendertig euro en negen cent) als vergoeding voor materiële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 25 (vijfentwintig) dagen hechtenis, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.

Bepaalt dat voormelde betalingsverplichting ter zake van de materiële schade vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening.

Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat daarmee de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee de verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen."

2.3.

Voor toewijzing van een vordering tot schadevergoeding als bedoeld in art. 51f, eerste lid, Sv komt alleen die schade in aanmerking die rechtstreeks is geleden door het strafbare feit. De kosten van rechtsbijstand zijn niet als zodanige rechtstreekse schade aan te merken. Dat brengt mee dat dergelijke kosten ook niet in aanmerking kunnen worden genomen bij de oplegging van de in art. 36f, eerste lid, Sr voorziene maatregel. Indien een benadeelde partij dergelijke proceskosten als onderdeel van de schade in de zin van art. 51f Sv vordert, dient zij in zoverre in die vordering niet-ontvankelijk te worden verklaard. Door een benadeelde partij gemaakte kosten voor rechtsbijstand zijn te rekenen tot de proceskosten waaromtrent de rechter ingevolge het bepaalde in art. 592a Sv in de daar bedoelde gevallen een afzonderlijke beslissing dient te geven, die ingevolge het bepaalde in art. 361, zesde lid, Sv in het vonnis dient te worden opgenomen. (Vgl. HR 11 april 2017, ECLI:NL:HR:2017:653.)

2.4.

Het Hof heeft onder het toegekende bedrag aan schadevergoeding naast de geleden materiële schade van in totaal € 1.335,09 ook de kosten voor rechtsbijstand tot een bedrag van € 200,- begrepen. Dientengevolge heeft het Hof die kosten ook in aanmerking genomen bij de oplegging van de maatregel van art. 36f, eerste lid, Sr. Daarmee heeft het Hof miskend hetgeen hiervoor onder 2.3 is overwogen. De bestreden uitspraak kan daarom in zoverre niet in stand blijven. In aanmerking genomen dat de kosten voor rechtsbijstand in hoger beroep niet zijn betwist, zal de Hoge Raad, met vernietiging van de bestreden uitspraak in zoverre, doen wat het Hof had behoren te doen.

3. Beoordeling van het namens de benadeelde partij voorgestelde middel

Het middel kan niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81, eerste lid, RO, geen nadere motivering nu het middel niet noopt tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft de beslissing op de vordering van de benadeelde partij Connexxion en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel;

wijst de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij toe tot een bedrag van € 1.335,09, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, en veroordeelt de verdachte dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij;

verklaart de benadeelde partij niet-ontvankelijk in de vordering tot schadevergoeding voor zover deze betreft de kosten van rechtsbijstand;

verwijst de verdachte in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt, bestaande uit € 200,- ter zake van rechtsbijstand, alsmede uit de kosten die zij ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken;

legt aan de verdachte de verplichting op tot betaling aan de Staat, ten behoeve van de benadeelde partij, van een bedrag van € 1.335,09, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 23 dagen hechtenis;

bepaalt dat, indien en voor zover de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat, daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien en voor zover de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij, daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen;

verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door de vice-president W.A.M. van Schendel als voorzitter, en de raadsheren V. van den Brink en J.C.A.M. Claassens, in bijzijn van de waarnemend griffier H.J.S. Kea, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 4 december 2018.

Conclusie 06‑11‑2018

Inhoudsindicatie

Vernieling van ruit van bus, art. 350.1 Sr. Vordering b.p. en schadevergoedingsmaatregel m.b.t. kosten rechtsbijstand. HR herhaalt relevante overwegingen uit ECLI:NL:HR:2017:653, inhoudende dat kosten rechtsbijstand niet zijn aan te merken als rechtstreekse schade die in aanmerking komt voor toewijzing van vordering tot schadevergoeding a.b.i. art. 51a.1 Sv, dergelijke kosten ook niet in aanmerking kunnen worden genomen bij oplegging van in art. 36f.1 Sr voorziene maatregel en deze kosten zijn te rekenen tot proceskosten waaromtrent rechter ex art. 592a Sv afzonderlijke beslissing dient te geven, die ex art. 361.6 Sv in vonnis dient te worden opgenomen. Hof heeft onder toegekend bedrag aan schadevergoeding naast geleden materiële schade ook kosten voor rechtsbijstand begrepen. Dientengevolge heeft Hof die kosten ook in aanmerking genomen bij oplegging van maatregel van art. 36f.1 Sr. Daarmee heeft Hof miskend hetgeen hiervoor is overwogen. Bestreden uitspraak kan daarom in zoverre niet in stand blijven. In aanmerking genomen dat kosten voor rechtsbijstand in h.b. niet zijn betwist, zal HR, met vernietiging van bestreden uitspraak in zoverre, doen wat Hof had behoren te doen.

Nr. 17/02841

Zitting: 6 november 2018

Mr. P.C. Vegter

Conclusie inzake:

[verdachte]

Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Leeuwarden, heeft de verdachte bij mondeling arrest van 30 mei 2017 wegens “opzettelijk en wederrechtelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, vernielen” veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vier weken. Voorts heeft het hof beslist op de vordering van de benadeelde partij en in dat verband een schadevergoedingsmaatregel opgelegd.

Namens de verdachte is cassatieberoep ingesteld. Mr. V.A. Groeneveld, advocaat te Amsterdam, heeft één middel van cassatie voorgesteld. Hiertegen is door mr. F. Boor, advocaat te Utrecht, een verweerschrift ingediend.

Mr. F. Boor, advocaat te Utrecht, heeft namens de benadeelde partij één middel van cassatie ingediend.

4. Het namens de verdachte ingediende middel

5. Het middel komt op tegen de toewijzing van de vordering benadeelde partij en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel voor zover daarin de kosten van rechtsbijstand zijn betrokken.

6. Ten laste van de verdachte is bewezen verklaard dat:

“hij op 12 augustus 2016 te Almere opzettelijk en wederrechtelijk een ruit, toebehorend aan Connexxion, heeft vernield.”

7. Het proces-verbaal van het onderzoek ter terechtzitting van 30 mei 2017 houdt onder meer in dat het hoger beroep zich richt tegen de bewezenverklaring. Uit dat proces-verbaal komt verder nog het volgende naar voren. De vordering van de benadeelde partij is aan de orde geweest. De advocaat-generaal merkt op dat de gevorderde kosten van rechtsbijstand niet zijn gespecificeerd en dat daarom moet worden teruggevallen op het liquidatietarief net zoals de politierechter dat heeft gedaan. De raadsman van verdachte stelt zich primair op het standpunt dat de vordering een onevenredige belasting van het strafgeding vormt en subsidiair verzoekt hij op de vordering te beslissen zoals de politierechter. De raadsman van de benadeelde partij merkt dan op dat dit geen gek idee is. Ik kan het proces-verbaal niet anders lezen dan dat er overeenstemming is dat de kosten voor rechtsbijstand kunnen worden vergoed volgens het liquidatietarief.

8. Het al vermelde proces-verbaal van de zitting van 30 mei 2017 houdt – voor zover voor de beoordeling van het middel relevant – verder nog in:

“De voorzitter sluit het onderzoek, spreekt zijn beslissingen uit en motiveert die als volgt:

Ter zake van de vordering van de benadeelde partij is er geen discussie over de kosten van de ruit. Ook inzake de beslissing op de vordering van de benadeelde partij volg ik de redenering van de advocaat-generaal. Het liquidatietarief is een redelijke vaststelling van de kosten voor rechtsbijstand. De gestelde gevolgkosten zijn een rechtstreeks gevolg van het bewezen verklaarde handelen van de verdachte.

(…)

Het gerechtshof:

(…)

Vordering van de benadeelde partij Connexxion

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij Connexxion ter zake van het bewezen verklaarde tot het bedrag van € 1.535,09 (duizend vijfhonderdvijfendertig euro en negen cent) ter zake van materiële schade en veroordeelt de verdachte om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.

Verklaart de benadeelde partij in de vordering voor het overige niet-ontvankelijk en bepaalt dat de benadeelde partij in zoverre de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Bepaalt dat voormeld toegewezen bedrag aan materiële schadevergoeding vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening.

Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd Connexxion, ter zake van het bewezen verklaarde een bedrag te betalen van € 1.535,09 (duizend vijfhonderdvijfendertig euro en negen cent) als vergoeding voor materiële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 25 (vijfentwintig) dagen hechtenis, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.

Bepaalt dat voormelde betalingsverplichting ter zake van de materiële schade vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening.

Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat daarmee de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee de verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.”

9. Vooropgesteld dient te worden dat ingevolge art. 51f Sv degene die rechtstreekse schade heeft geleden door een strafbaar feit zich als benadeelde partij in het strafproces kan voegen. Van rechtstreekse schade is sprake indien een persoon is getroffen in het belang dat door de overtreden strafbepaling wordt beschermd.1.De kosten van rechtsbijstand zijn niet als zodanige rechtstreekse schade aan te merken.2.Daaruit volgt dat dergelijke kosten ook niet in aanmerking kunnen worden genomen bij de oplegging van een schadevergoedingsmaatregel als bedoeld in art. 36f Sr.3.Indien een benadeelde partij dergelijke proceskosten als onderdeel van schade in de zin van art. 51f Sv vordert, dient zij ingevolge art. 361, tweede lid, Sv in zoverre in haar vordering niet-ontvankelijk te worden verklaard.4.Desalniettemin kunnen kosten van rechtsbijstand worden gerekend onder proceskosten in de zin van art. 592a Sv, waaromtrent de rechter een afzonderlijke beslissing dient te nemen, die ingevolge art. 361, zesde lid, Sv afzonderlijk in de uitspraak moet worden opgenomen.5.

10. Het gaat in deze zaak om het volgende. In cassatie staat vast dat verdachte een ruit (van een bus) heeft vernield. Busmaatschappij Connexxion heeft zich als benadeelde partij in het strafproces gevoegd. Uit het voegingsformulier, dat zich op voet van art. 434, eerste lid, Sv bij de stukken in cassatie bevindt, blijkt dat als schadeposten door de benadeelde partij is opgevoerd: a) de reparatiekosten van de ruit, inclusief wettelijke rente á € 761,54; b) de kosten van de inzet van een ongeval-support voertuig, extra personeel en stilstandkosten, inclusief wettelijke rente á € 573,55 en; c) de kosten van de rechtsbijstand á € 603,75; tot een totaalbedrag van € 1.938,84. Deze vordering is in hoger beroep gehandhaafd.

10. Het hof heeft de gevorderde schade gedeeltelijk toegewezen tot een totaalbedrag van € 1.535,09 en de benadeelde partij voor het overige in de vordering niet-ontvankelijk heeft verklaard. Het hof heeft voor een bedrag van gelijke hoogte de schadevergoedingsmaatregel als bedoeld in art. 36f Sr opgelegd. Uit het uitgewerkte proces-verbaal van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep, in samenhang gelezen met het vorderingsformulier, volgt dat het bedrag van € 1.535,09 uit de voorgenoemde schadeposten a) en b) bestaat en uit een bedrag van € 200,- dat ziet op de kosten van rechtsbijstand.

10. Het hof heeft aldus onder het toegekende bedrag van schadevergoeding kosten van rechtsbijstand gerekend en deze kennelijk als rechtstreekse schade als bedoeld in art. 51f Sv aangemerkt. Bovendien heeft het hof die kosten in aanmerking genomen bij de oplegging van de maatregel als bedoeld in art. 36f Sr. Daarmee heeft het hof miskend dat proceskosten niet kunnen worden aangemerkt als rechtstreekse schade. Het voorgaande hoeft mijn inziens echter niet tot cassatie te leiden, in aanmerking genomen dat de kosten van rechtsbijstand in hoger beroep niet zijn betwist. Gelet daarop kan de Hoge Raad de zaak om doelmatigheidsredenen zelf afdoen.6.

13. Het namens de benadeelde partij voorgestelde middel

14. Het middel komt op tegen de beslissing van het hof uit te gaan van het liquidatietarief bij de vaststelling van de proceskosten.

14. Ook als geen acht wordt geslagen op de in hoger beroep kennelijk bestaande overeenstemming over de vergoeding van de proceskosten (randnummer 7) kan het middel niet slagen. In de eerste plaats merk ik op dat, voor zover de steller van het middel heeft beoogd kosten van rechtsbijstand te vorderen die meer bedragen dan reeds in feitelijke aanleg is gevorderd, dergelijke kosten niet eerst in cassatie kunnen worden gevorderd.7.In de tweede plaats blijkt uit HR 11 april 2017, ECLI:NL:HR:2017:653 (onder meer) dat de rechter het aangewezen kan achten het “liquidatietarief kantonzaken” toe te passen dan wel in voorkomende gevallen de proceskosten te berekenen aan de hand van het “liquidatietarief rechtbank of hof”. De rechter kan evenwel ook afwijken van het liquidatietarief, indien hij de werkelijke kosten wenst te vergoeden. In dergelijke gevallen geldt een (nadere) motiveringsverplichting.8.Zoals hiervoor onder 6 weergegeven, heeft het hof geoordeeld dat hij het redelijk heeft geacht om, in navolging van de politierechter, op grond van het liquidatietarief (kennelijk) € 200,- als kosten van rechtsbijstand toe te wijzen. Dat is niet onjuist, noch onbegrijpelijk, noch ontoereikend gemotiveerd, gelet op de hiervoor vermelde uitspraak van 11 april 2017.

16. Het middel faalt en kan worden afgedaan met de aan art. 81 lid 1 RO ontleende motivering.

16. Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen die tot vernietiging van de bestreden uitspraak aanleiding behoren te geven.

16. Deze conclusie strekt ertoe het bestreden arrest voor wat betreft de beslissing op de vordering van de benadeelde partij en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel te vernietigen, de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaren in haar vordering tot schadevergoeding voor zover deze betreft de kosten van rechtsbijstand, de verdachte te verwijzen in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt, te weten € 200,- ter zake van rechtsbijstand, en die zij ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken, de vordering tot schadevergoeding aan de benadeelde partij toe te wijzen tot een bedrag van € 1.335,09, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 12 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, de verdachte voor genoemd bedrag de verplichting op te leggen tot betaling aan de Staat, ten behoeve van de benadeelde partij, van een bedrag van € 1.335,09, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 23 dagen hechtenis, te bepalen dat, indien de verdachte (gedeeltelijk) heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat, daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen, met verwerping van het beroep voor het overige.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.