7.6.3 Wettelijke geheimhoudingsplicht, waarbij niet onmiskenbaar tevoren afweging is gemaakt

De situatie dat in een wettelijke geheimhoudingsplicht onmiskenbaar een zodanige afweging is gemaakt, dat in de geheimhoudingsplicht een verschoningsrecht ligt besloten, doet zich niet vaak voor. Vaak zal de wetgever niet heel veel verder hebben gedacht dan dat een geheimhoudingsplicht vereist is én heeft de voor verschoningsrecht vereiste belangenafweging niet uitdrukkelijk plaatsgevonden. Derhalve worden buiten de klassieke vertrouwensberoepen nauwelijks verschoningsgerechtigden erkend. Illustratief is dat aan de rechter aan wie een wettelijke geheimhoudingsplicht toekomt het verschoningsrecht is onthouden terzake van hetgeen ter comparitie is besproken.1

Voor wettelijke geheimhoudingsplichten, waarbij de wetgever de voor verschoningsrecht vereiste afweging niet heeft gemaakt, geldt dat de rechter een afweging moet maken tussen de belangen waarop de verplichting tot geheimhouding is gericht en de zwaarwegende belangen die gemoeid zijn met de waarheidsvinding in het burgerlijk proces.2 Er is geen reden te denken, dat die afweging of toetsing anders zou moeten geschieden dan bij de toetsing, of verstrekking van bescheiden kan worden geweigerd met beroep op een gewichtige reden. De Hoge Raad trekt die parallel dan ook en heeft bij de exhibitieplicht bij het bestaan van een wettelijke verplichting tot geheimhouding inmiddels als volgt aansluiting gezocht bij hetgeen voor getuigen geldt: