Besluit algemene maatregelen ter uitvoering van artikel 4 leden 2 en 3 van de Wet Ongevallenverzekering BES
Artikel 1
Geldend
Geldend vanaf 10-10-2010
- Redactionele toelichting
Tekstplaatsing van het Landsbesluit, houdende algemene maatregelen, van de 23ste december 1966 ter uitvoering van artikel 4 leden, 2 en 3 van de Landsverordening Ongevallenverzekering, zoals gewijzigd bij het Aanpassingsbesluit openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba (27-09-2010, Stb. 366). Tijdstip iwtr.: 00.00 uur in Bonaire, Sint Eustatius en Saba. 06.00 uur in het Europese deel van Nederland.
- Bronpublicatie:
29-09-2010, Stb. 2010, 669 (uitgifte: 01-10-2010, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Inwerkingtreding
10-10-2010
- Bronpublicatie inwerkingtreding:
30-09-2010, Stb. 2010, 389 (uitgifte: 07-10-2010, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Vakgebied(en)
Sociale zekerheid arbeidsongeschiktheid / Verzekeringen
Sociale zekerheid ziektekosten / Bijzondere ziektekosten
Gezondheidsrecht / Zorg en ziektekosten
De vergoeding aan de werknemer, bedoeld in artikel 4 lid 2 laatste volzin van de Wet ongevallenverzekering BES, wordt vastgesteld met inachtneming van het volgende:
- a.
indien de werknemer niet tevens arbeidsongeschikt is en hij terzake van het verzuimen van zijn werkzaamheden geen aanspraak heeft op loon, wordt de vergoeding terzake van loonderving gesteld op het bedrag, dat hem bij gehele arbeidsongeschiktheid tijdens de eerste 52 weken aan ongevallengeld zou toekomen;
- b.
indien de werknemer niet ter verpleging of observatie in een ziekeninrichting wordt opgenomen, wordt de vergoeding terzake van verblijfkosten voor de duur van het verblijf op het andere eiland gesteld op het bedrag van de werkelijke kosten, doch ten hoogste op 40,-- per etmaal. Gedeelten van een etmaal van langer dan 12 uur worden daarbij voor een vol etmaal gerekend; gedeelten van etmaal van langer dan 6 uur doch niet langer dan 12 uur voor een 1/2 etmaal, terwijl gedeelten van een etmaal van 6 uur of korter worden verwaarloosd;
- c.
de vergoeding terzake van reiskosten worden gesteld op het bedrag van de werkelijke kosten, doch ten hoogste op een bedrag gelijk aan de kosten van vliegtuigpassage.