Artikel 54

De schepen welke de Maas bevaren, zullen, zoo wel voor den invoer tot inlandsch verbruik als voor den doorvoer, het genot hebben van de Nederlandsche entrepots, die voor de Rijnvaart zijn toegelaten, ten aanzien van de koopwaren uit of naar Belgie verzonden, met de bevoegdheid om te kiezen tusschen de betaling der regten, vastgesteld bij het Nederlandsche tarief, en die van het regt vermeld in art. 4 der Mentzer overeenkomst.

Wederkeerig zal het Belgische gouvernement het openbare entrepot van Luik openen voor de koopwaren tot de Maasvaart behoorende. Deze koopwaren zullen er kunnen worden aangegeven, zoowel in doorvoer als ten verbruike, overeenkomstig de wetten en tarieven des lands; diegenen welke den doorvoer voortzetten, zullen (behalve de pakhuis-, kaai-, kraan- en waaggelden, voor zoo veel van die instellingen, zal zijn gebruik gemaakt) geen ander regt betalen, dan hetgeen in art. 50 hierboven vermeld is.

De schepen zullen, mits onder opvolging van de wetten des lands, vrijelijk doorvaren met derzelver ladingen, in regtstreekschen doorvoer uit de Nederlanden naar Frankrijk, en vice versa, zonder tot last breken gehouden te zijn, en zonder eenig ander regt te betalen dan het bij art. 50 hierboven vermelde.

Het zal den handel vrijstaan te kiezen tusschen dat regt en het regt van doorvoer volgens het Belgische tarief.

De formaliteiten der administratie van in- en uitgaande regten zullen, volgens de algemeene Belgische wetten, worden toegepast op de schepen die geheel of gedeeltelijk koopwaren zullen in of uitladen in de haven van Luik.