Rb. Dordrecht, 23-02-2011, nr. 81459 - HA ZA 09-2413

De rechtbank heeft kennis genomen van de volgende processtukken:

tussenvonnis van 28 april 2010,

akte van depot, waaruit blijkt dat de deskundige op 29 september 2010 een deskundigenbericht ter griffie heeft gedeponeerd;

conclusie van [eiser],

conclusie van Achmea.

In het vonnis van 28 april 2010 is ing. N.L. Bosscha benoemd als deskundige. Aan hem is de vraag voorgelegd of de schade aan de auto van [eiser] past bij de toedracht van de aanrijding.

De deskundige neemt de schadeopstelling die is overgelegd als productie 2 bij de dagvaarding als uitgangspunt bij zijn onderzoek. Hij sluit niet uit dat tijdens een dynamisch botscontact op vier verschillende plaatsen op de rechterflank van de Mercedes deuken kunnen zijn ontstaan. Uit een aantal beschadigingen kan hij, gelet op kleur en materiaal afleiden dat de beide auto’s een botscontact hebben gehad. Hij constateert echter dat het schadebeeld van beide auto’s op drie punten niet bij elkaar past en hij maakt kritische opmerkingen over de door [eiser] geschatte snelheid (40 resp 15 km/uur).

Overklaarbare schade.

De deskundige constateert dat er op basis van de hoogtevergelijking van de schade aan beide auto’s twee beschadigingen niet verklaard kunnen worden: de schade aan de rechterbuitenspiegel en de zwarte kras op het achterportier van de Mercedes. Bovendien ziet hij bij de zwarte kras diverse krassporen in verschillende, en daarmee onverklaarbare, richtingen.

Snelheid

De deskundige neemt in aanmerking dat [eiser] de bestelbus niet heeft gezien in het donker, dat hij pas na een reactietijd van minimaal één seconde heeft geremd en dat de opgegeven eindpositie van de auto’s in het rapport van Fitters (de door [eiser] ingeschakelde deskundige) juist is beschreven. Hij constateert dat de Mercedes op grond van deze gegevens niet sneller kan hebben gereden dan ongeveer 10 km/uur. Hij acht een schatting van 40 km/uur die [eiser] aanvankelijk opgaf erg hoog.

Achmea kan zich vinden in de bevindingen van de deskundige.

[eiser] merkt over het rapport het volgende op.

De schade aan de bestelbus is op 12 januari 2009 onderzocht, terwijl de aanrijding op 7 december 2008 had plaatsgevonden. Bovendien was het donker, zodat Leito (de bestuurder van de bestelbus) de schade niet goed heeft kunnen zien.

De deskundige kan de schade aan de buitenspiegel en de zwarte veeg op het achterportier niet verklaren, hetgeen niet betekent dat het uitgesloten is dat deze schade door het ongeval is ontstaan; er bestaat dus geen zekerheid.

De deskundige behoort geen oordeel te geven over de inschatting van de snelheid door [eiser].

Uit het rapport van de deskundige volgt dat er een aanrijding tussen beide auto’s heeft plaatsgevonden, zoals ook vast staat tussen partijen (tussenvonnis onder 2.1).

Voor de door hem gestelde schade verwijst [eiser] naar productie 2 van de dagvaarding, in welke schadeopstelling ook schade aan de rechterbuitenspiegel en het rechterachterportier zijn genoemd. De opmerkingen die de deskundige over de schade aan de het achterportier en de buitenspiegel heeft gemaakt worden door [eiser] niet gemotiveerd weerlegd. De rechtbank neemt het oordeel van de deskundige over. Niet is komen vast te staan, dat de schade aan de rechterbuitenspiegel en het rechterachterportier is ontstaan door de aanrijding. In zoverre moet de vordering in ieder geval worden afgewezen.

Voor het overige acht de deskundige het mogelijk dat deze schade is ontstaan door de aanrijding. Gelet op de betwisting door Achmea dient [eiser] de hoogte van deze schade te bewijzen. Aan toewijzing van schade wordt evenwel niet toegekomen, indien [eiser] een onware opgave heeft gedaan met de bedoeling Achmea te misleiden en verval van het recht op uitkering een passende sanctie is.

Het stond de deskundige, anders dan [eiser] meent, vrij opmerkingen te maken bij de door [eiser] aanvankelijk opgegeven snelheid. De snelheid die de door de rechtbank benoemde deskundige voorrekent wordt door geen van partijen betwist. In dit vonnis wordt dus als uitgangspunt genomen dat de Mercedes 10 km/uur heeft gereden. [eiser] geeft aanvankelijk op dat hij ongeveer 40 km/uur reed. Met de deskundige is de rechtbank van oordeel dat het verschil wel erg groot is. De verklaring van [eiser], dat hij pas twee maanden na de aanrijding deze snelheid heeft geschat, overtuigt niet en verklaart het grote verschil tussen stapvoets rijden en de snelheid van een (brom)fietser.

Vast staat dat [eiser] ten aanzien van de niet verklaarbare schade en de snelheid (de expert van) Achmea onjuist heeft geïnformeerd. [eiser] geeft geen goede verklaring voor deze twee schadeposten en zijn aanvankelijk ongeloofwaardig hoge inschatting van de snelheid. De rechtbank put daaruit het vermoeden, dat [eiser] de bedoeling heeft gehad Achmea te misleiden. [eiser] zal in de gelegenheid worden gesteld om tegenbewijs te leveren.

Indien [eiser] niet slaagt in het tegenbewijs, moet worden geoordeeld dat hij een onjuiste opgave heeft gedaan om Achmea te misleiden. Verval van het recht op uitkering is in dat geval een gepaste sanctie, zodat de vordering zal worden afgewezen met veroordeling van [eiser] in de proceskosten. Deze kosten bedragen thans aan de zijde van de griffier € 750,-- en aan de zijde van Achmea:

griffierecht € 313,--

advocaat € 939,-- (3 punten tarief I à € 384,--)

deskundige € 750,-- +

€ 2.002,--