Rb. Almelo, 02-03-2007, nr. 08/710081-06

heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft omgezet,

althans van die/dat bankbiljet(ten)/geldbedrag(en) gebruik heeft gemaakt,

terwijl hij, verdachte en/of zijn mededader(s) (telkens) wist(en) en/althans

redelijkerwijs moest(en) vermoeden dat die/dat bankbiljetten/geldbedrag(en) -

onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit de verkoop van en/of

handel in cocaïne en/althans uit enig uit het misdrijf;

art 420bis lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht

ALTHANS, voor zover voor het vorenstaande onder 3 geen veroordeling mocht of zou kunnen volgen, SUBSIDIAIR, ter zake dat hij op of omstreeks 17 januari 2006 in de gemeente Hengelo (O), in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, een of meer bankbiljetten/geldbedrag(en) (in totaal een geldbedrag van euro 28.000,--) heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij en/of zijn mededader(s) ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van die/dat bankbiljetten/geldbedrag(en) wist(en) dat het (een) door misdrijf verkregen goed(eren) betrof;

art 416 lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht

art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

ALTHANS, voor zover voor het vorenstaande onder 3 geen veroordeling mocht of zou kunnen volgen, MEER SUBSIDIAIR, ter zake dat hij op of omstreeks 17 januari 2006 in de gemeente Hengelo (O), in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, een of meer bankbiljetten/geldbedrag(en) (in totaal een geldbedrag van euro 28.000,--) heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij en/of zijn mededader(s) ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van die/dat bankbiljetten/geldbedrag(en) redelijkerwijs had(den) moeten vermoeden dat het (een) door misdrijf verkregen goed(eren) betrof;

art 417bis lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht

art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

Gezien de stukken;

Gelet op het onderzoek ter terechtzitting;

Gehoord de vordering van de officier van justitie;

Gelet op de verdediging door en/of namens verdachte in het midden gebracht;

De politierechter heeft de in de tenlastelegging begane kennelijke schrijffouten verbeterd, in de bewezenverklaring. Verdachte wordt daardoor in zijn verdediging niet geschaad.

De politierechter acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan verdachte

sub 3, primair, subsidiair en meer subsidiair is tenlastegelegd, zodat hij daarvan behoort te worden vrijgesproken. Daartoe overweegt de politierechter als volgt:

Onder 3 is verdachte het witwassen dan wel helen van drugsgelden verweten (al wordt dat in het subsidiaire & meer subsidiaire niet uitdrukkelijk als zodanig genoemd). Louter taalkundig zou er nog sprake kunnen zijn van het verbergen of verhullen van de herkomst van de onder hem aangetroffen EUR 28.000,--. Toch is de politierechter van oordeel dat hier niet wordt voldaan aan het enkele jaren geleden in het Wetboek van Strafrecht toegevoegde artikel 420 bis & artikel 420 quater.

Weliswaar blijkt uit de Memorie van Toelichting bij dat wetsontwerp (kamerstukken vergaderjaar 1999 - 2000, 27 159, nr. 3) dat de wetgever uitdrukkelijk afstand heeft genomen van de "heler - steler - regel" (blz. 6/7 van die Memorie), doch diezelfde Memorie geeft (op blz. 5) ook aan waar het om draait "Primair gaat het bij het witwassen echter om de aantasting van de integriteit van het financiële & economische verkeer & de bedreiging van de openbare orde".

Al eerder (op blz. 4) heeft die Memorie gesteld "In de theorie worden in het hele proces van witwassen drie fasen onderscheiden (...) 1. Placement (plaatsing) (...) 2. Layering (versluiering) (...) 3. Integration (bestemming) " De politierechter begrijpt hieruit dat "de steler" door het enkele ontvangen van geld uit drugstransactie welk geld "alleen maar" wordt weggelegd zich nog niet schuldig maakt aan witwassen. Voor deze opvatting vindt de politierechter steun in het arrest van het gerechtshof Amsterdam van 11 november 2004 (NJ 2005, 7) "Naar het oordeel van het hof kan daaruit slechts worden afgeleid dat men zich niet reeds schuldig maakt aan overtreding van art. 420 bis Sr door het enkele verkrijgen van een voorwerp door misdrijf (...) Stelen sluit witwassen (...) in een later stadium (door het brengen ervan in een witwastraject) van hetzelfde voorwerp niet uit maar de dief is geen witwasser van een voorwerp zodra hij het gestolen heeft."

Derhalve kan het onder primair ten laste gelegde niet bewezen worden verklaard.

De onder subsidiair ten laste gelegde opzetheling & meer subsidiair ten laste gelegde schuldheling kunnen evenmin bewezen worden verklaard gelet op de reeds genoemde "hele - steler - regel".

Dat verdachte het hem onder 1 ten laste gelegde heeft begaan leidt de politierechter af uit de volgende passages uit het aan de rechtbank overgelegde proces-verbaal met dossiernummer 05-006557 :

1. Bij de doorzoeking in verdachtes woning is een hoeveelheid cocaïne aangetroffen (waarvan de aard blijkt uit blzz. 009325 - 009327) & waarvan verdachte reeds bij zijn inverzekering stelling heeft verklaard dat het hem toebehoorde (blz. 009007), al verklaart hij wel dat dat slechts voor eigen gebruik zou zijn (de politierechter merkt op dat verdachtes broer Frans op blz. 009354 daarover anders verklaart). Een dergelijke hoeveelheid duidt eerder op een handelsvoorraad dan op een gebruikershoeveelheid. Voorts is er een grote hoeveelheid contant geld (EUR 28.000,--) bij verdachte aangetroffen. Verdachtes verklaring dat dat geld met gokken zou zijn verkregen acht de politierechter niet geloofwaardig.

2. Het op blzz. 009082 - 009084 weergegeven chatverkeer waaraan verdachte deelneemt is eveneens een aanwijzing dat verdachte handelt in drugs.

hij in de periode van 1 januari 2002 tot en met 17 januari 2006 te Hengelo,

gemeente Hengelo (O) en elders in Nederland, telkens tezamen en in vereniging met een ander, meermalen, telkens opzettelijk heeft verkocht en afgeleverd en verstrekt en vervoerd een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne zijnde cocaïne telkens een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I;

hij op 17 januari 2006 in de gemeente Hengelo (O) een wapen van categorie I, onder 7 van de Wet wapens en munitie, te weten een nabootsing van een pistool (een zogenaamd balletjespistool, merk B.B. Airgun, type Smith & Wesson P2022) dat door zijn vorm, afmetingen en kleur een sprekende gelijkenis vertoonde met een vuurwapen, voorhanden heeft gehad.

Tot deze beslissing geven reden de in die bewijsmiddelen voorkomende feiten en omstandigheden, waarbij de inhoud van die bewijsmiddelen telkens alleen is gebezigd tot bewijs van het tenlastegelegde feit, waarop die inhoud bijzonderlijk betrekking heeft.

De politierechter acht niet bewezen hetgeen verdachte sub 1 en sub 2 meer of anders is tenlastegelegd, zodat hij daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Het bewezene levert op:

voor wat betreft sub 1, telkens het misdrijf:

strafbaar gesteld bij art. 10 van de Opiumwet jo. ar. 47 Wetboek van Strafrecht,

en voor wat betreft sub 2, het misdrijf:

strafbaar gesteld bij art. 55 Wet wapens en munitie;

De verdachte is deswege strafbaar aangezien van geen zijn strafbaarheid uitsluitende omstandigheid is gebleken.

De politierechter overweegt voor wat de straf betreft, dat op grond van de aard van de feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn gepleegd en de persoon van verdachte, zoals één en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, aan verdachte de straf behoort te worden opgelegd, zoals hierna zal worden bepaald, waarbij nog het volgende is overwogen:

Verdachte heeft zich gedurende lange tijd schuldig gemaakt aan handelen in cocaïne.

Hij heeft daarbij uit puur winstbejag aanmerkelijke schade toegebracht aan de volksgezondheid en bijgedragen aan een klimaat van toenemende onveiligheid als gevolg van de vermogenscriminaliteit waarmee de uiteindelijke gebruikers de kosten van hun verslaving bestrijden. Gelet op de ernst van de feiten en ter norminprenting en normhandhaving, is naar het oordeel van de politierechter, een flinke taakstraf in combinatie met een deels onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te melden duur thans de meest passende straf.

De politierechter overweegt verder dat de onder verdachte inbeslaggenomen goederen, te weten: