1.6.2.1 Ausgliederung

Ausgliederung is een bijzondere vorm van Spaltung (splitsing) en is opgenomen in het Umwandlungsgesetz waarin ook Verschmelzung (fusie), Aufspaltung (zuivere splitsing), Abspaltung (afsplitsing), Vermögensübertragung (vermogensoverdracht) en Formwechsel (rechtsvormwijziging) geregeld zijn (§ 1 Umwandlungsgesetz).

Bij Ausgliederung gaat een deel of meerdere delen van het vermogen van een übertragende Rechtsträger (overdragende entiteit) onder algemene titel – de zogenoemde ‘Gesamtrechtsnachfolge’ – over op één of meerdere bestaande of nieuw op te richten nieuwe entiteiten (§ 123 (3) Umwandlungsgesetz). Bij Aufspaltung en Abspaltung worden aandelen of lidmaatschapsrechten toegekend in de verkrijgende entiteit aan de aandeelhouders of leden van de splitsende entiteit (§ 123 (1, 2) Umwandlungsgesetz). Bij Ausgliederung is dat echter niet het geval. Bij Ausgliederung worden geen aandelen of lidmaatschapsrechten toegekend aan de aandeelhouders van de splitsende entiteit, maar aan de overdragende entiteit zelf.

Ausgliederung kan toegepast worden bij verschillende entiteiten (Spaltungsfahige Rechtsträger): Personenhandelsgesellschaften, waaronder offene Handelsgesellschaften en Kommanditgesellschaften), Partnerschaftsgesellschaften, Kapitalgesellschaften, waaronder Gesellschaften mit beschränkter Haftung, Aktiengesellschaften en Kommanditgesellschaften auf Aktien, eingetragene Genossenschaften, eingetragene Vereine (in de zin van § 21 Bürgerlichen Gesetzbuch), genossenschaftliche Prüfungsverbände en Versicherungsvereine auf Gegenseitigkeit. Daarnaast kunnen als overdragende entiteit optreden: wirtschaftliche Vereine, Einzelkaufleute, Stiftungen, Gebietskörperschaften of Zusammenschlüsse von Gebietskörperschaften, die geen Gebietskörperschaften zijn (§ 124 Umwandlungsgesetz).

Ausgliederung heeft geen directe basis in de Zesde richtlijn. In de Zesde richtlijn is splitsing gedefinieerd als ‘de rechtshandeling waarbij vermogen van een vennootschap (…) op verscheidene vennootschappen overgaat tegen uitreiking aan de aandeelhouders van de gesplitste vennootschap van aandelen van de vennootschappen die delen in het gesplitste vermogen’ (artikel 2 lid 1 en 21 lid 1 Zesde richtlijn, zie tevens paragraaf 2.5.1.). De Zesde richtlijn ziet niet op een vorm van splitsing waarbij aandelen worden toegekend aan de splitsende vennootschap zelf.

De Ausgliederung kan vergeleken worden met de hybride splitsing in de zin van artikel 2:334hh lid 1 BW. De hybride splitsing is een vorm van afsplitsing waarbij alle vennootschappen bij de splitsing worden opgericht en de splitsende vennootschap daarvan bij de splitsing enig aandeelhouder wordt (zie tevens paragraaf 3.8.1.). Bij de hybride splitsing worden de leden of aandeelhouders van de splitsende vennootschap geen lid of aandeelhouder van de verkrijgende vennootschappen (artikel 2:334e lid 3 sub a BW). De mogelijkheden tot Ausgliederung zijn echter breder dan de mogelijkheid tot hybride splitsing in het Nederlandse recht. Bij een hybride splitsing kunnen slechts de vennootschappen als bedoeld in Boek 2 BW betrokken zijn als splitsende vennootschap en kunnen slechts naamloze en/of besloten vennootschappen worden opgericht, bij de Ausgliederung is de kring van übertragende Rechtsträger en übernehmende Rechtsträger beduidend groter dan alleen de rechtsvormen die overeenkomen met de vennootschappen uit Boek 2 BW. Daarnaast kan de hybride splitsing slechts worden toegepast bij nieuw op te richten naamloze of besloten vennootschappen, terwijl de Ausgliederung ook kan worden toegepast bij reeds bestaande übernehmende Rechtsträger.