7.6.4 Toepassing van deze criteria bij concrete regelingen

Zodoende vind ik begrijpelijk, dat een strafdossier niet met een beroep op art. 843a Rv van de staat gevraagd kon worden, terwijl daarop geen aanspraak bestond onder de Wet Justitiële en Strafvorderlijke Gegevens.1 Evenzeer is logisch, dat de regeling uit die wet niet doorkruist kan worden doordat de benadeelde informatie rechtstreeks van de verdachte vraagt, nadat de officier van justitie verstrekking van informatie (voorshands) aan de benadeelde heeft geweigerd.2Evenzeer is begrijpelijk, dat de regiopolitie geen naam en adresgegevens van gestrande automobilisten behoefde door te geven aan een aantal autobergingsbedrijven, nu aannemelijk was dat die verstrekking in strijd zou zijn met het bepaalde in de Wet politieregisters, het Besluit politieregisters en de Wet Bescherming Persoonsgegevens.3

Bij de Wet Bescherming Persoonsgegevens moet daarentegen onderkend worden, dat die wet geen exclusieve werking heeft: de wet biedt immers de mogelijkheid dat gegevens worden verwerkt ter nakoming van een wettelijke verplichting of omdat dit noodzakelijk is voor de behartiging van het gerechtvaardigde belang van de verantwoordelijke of van een derde aan wie de gegevens worden verstrekt, tenzij het belang of de fundamentele rechten en vrijheden van de betrokkene, in het bijzonder het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer, preva-leert.4 De bepalingen in de wet laten derhalve onverlet de mogelijkheid om bescheiden op te vragen op grond van art. 843a Rv.5

Ook de Wet Openbaarheid van Bestuur heeft geen exclusief karakter. De wet bevat geen geheimhoudingsplicht, maar een regeling die inzagerecht geeft aan een ieder. Deze wet staat derhalve niet in de weg aan een beroep op artikel 843a

Rv.6