2.7.4 Bepalingen over het recht van enquête in het ontwerp Donner

Ondanks de al eerder in dit hoofdstuk genoemde kritiek werden de ontwerp-bepalingen over het enquêterecht uit het ontwerp Heemskerk ongewijzigd overgenomen in art. 53-54c. Nadat opening van zaken was verkregen, zou binnen de nv door de algemene vergadering bepaald moeten worden of maatregelen noodzakelijk waren. 'Of de resultaten van een eventueel onderzoek behoren te leiden tot verdere maatregelen staat niet ter beoordeling van de minderheid.'1

De bestuurders, commissarissen en aandeelhouders konden, zo redeneerde de minister, door het onderzoek vast wel op andere gedachten gebracht worden. Bovendien kon een verzoek niet zomaar worden toegewezen. De verzoekers moesten aantonen dat zij eerst bij het bestuur, de commissarissen en algemene vergadering hadden aangeklopt. Pas als dat tevergeefs was, kon een verzoek tot het instellen van een enquête ingediend worden. Doordat de regeling alleen van toepassing zou zijn op zogenaamde open nv's, ontstond nog wel discussie over het toepassingsbereik van de regeling. Het onderscheid tussen open en besloten vennootschappen was, zo erkende ook de minister, niet waterdicht. Bij een grote nv met uitsluitend aandelen op naam maar zonder persoonlijke band tussen de aandeelhouders was in de voorgestelde regeling geen enquête mogelijk, de aandelen luiden immers niet aan toonder. Dat onder omstandigheden ook bij een dergelijke nv een onderzoek op zijn plaats zou kunnen zijn, kon de minister zich wel voorstellen.2 Ondanks deze erkenning werd de ontwerptekst op dit punt niet aangescherpt.