Hof 's-Hertogenbosch, 22-06-2012, nr. 12/00065-00066-00067

Belanghebbende is opgericht op 27 maart 1992 onder de naam A BV. Alle aandelen in belanghebbende zijn in bezit van de heer B (hierna: B). B is de enige bestuurder van belanghebbende en is praktiserend tandarts. Blijkens de inschrijving in het Handelsregister luidt de bedrijfsomschrijving van belanghebbende 'Financiële holdings Beheerwerkzaamheden'.

Op 31 mei 2006 is opgericht de vennootschap C BV (hierna: C BV of werkmaatschappij). Belanghebbende bezit 50% van de aandelen in C BV; de overige aandelen zijn in bezit van D BV (hierna: D BV). Alle aandelen in D BV zijn in bezit van mevrouw E (hierna: E). E is eveneens praktiserend tandarts.

In C BV wordt een tandartspraktijk uitgeoefend. B en E verrichten tandheelkundige werkzaamheden ten behoeve van patiënten van de tandartspraktijk van C BV. In de tandartspraktijk van C BV zijn B en E de enige tandartsen.

B is in dienstbetrekking bij belanghebbende en ontvangt van belanghebbende een salaris. B is de enige werknemer van belanghebbende.

Gedurende de periode 1 juni 2006 tot en met 31 oktober 2008, met uitzondering van de maand december 2007, heeft belanghebbende voor de werkzaamheden van B ten behoeve van de patiënten van C BV van deze laatste een vergoeding ontvangen van € 20.000 per maand, uit welke vergoeding belanghebbende het salaris van B bekostigt. Over deze vergoeding (hierna ook: de vergoeding) is geen omzetbelasting afgedragen. Belanghebbende ontplooit geen andere activiteiten dan het houden van de aandelen in C BV en het in dienst hebben van B.

Zowel belanghebbende als C BV hebben een beroepsaansprakelijkheidsverzekering gesloten ter zake van de door B verrichtte tandheelkundige werkzaamheden.

Op 23 april 2008 is namens D BV aan de Inspecteur om een standpunt gevraagd met betrekking tot de vraag, of ter zake van de vergoedingen welke van C BV worden verkregen, de vrijstelling (hierna ook: de vrijstelling) van artikel 11, lid 1, aanhef en letter g, ten eerste, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: de Wet) van toepassing is. Op 22 augustus 2008 is namens belanghebbende een gelijkluidend verzoek gedaan.

Bij brief van 10 maart 2009 heeft de Inspecteur deze verzoeken afgewezen, met als reden dat de door belanghebbende en D BV aan C BV verleende diensten als terbeschikkingstelling van personeel zijn onderworpen aan de BTW-heffing naar het algemene tarief van 19%.

In de brief heeft de Inspecteur voorts medegedeeld dat aan belanghebbende inmiddels een startersaangifte is uitgereikt, dat belanghebbende in de gelegenheid wordt gesteld om de aangifte en de daarmee gemoeide betaling uiterlijk te doen op 31 maart 2009 en dat, indien belanghebbende hier niet aan zal voldoen, na het verstrijken van de aangiftetermijn aan haar een naheffingsaanslag zal worden opgelegd.

De startersaangifte, welke aan belanghebbende is uitgereikt, vermeldt - in tegenstelling tot hetgeen in de brief van 10 maart 2009 stond aangekondigd - dat deze moet zijn ingediend uiterlijk 2 maart 2009.

Op 24 maart 2009 heeft belanghebbende de volgende aangiften omzetbelasting gedaan:

Tijdvak Bedrag

1-6-2006 t/m 31-12-2006 € 20.778

1-1-2007 t/m 31-12-2007 € 31.935

1-1-2008 t/m 31-12-2008 € 28.457

Met dagtekening 25 maart 2009 zijn aan belanghebbende de volgende naheffingsaanslagen omzetbelasting opgelegd:

Tijdvak Aanslagnummer Bedrag

1-1-2007 t/m 31-12-2007 0000.00.000.F.02.7501 € 15.000

1-1-2008 t/m 31-12-2008 0000.00.000.F.02.8501 € 15.000

Bij brief van 2 april 2009 heeft belanghebbendes gemachtigde bezwaarschriften ingediend tegen de onder 2.10 vermelde naheffingsaanslagen. Met dagtekening 18 april 2009 heeft de Inspecteur uitspraken gedaan op deze bezwaarschriften, waarbij hij beide naheffingsaanslagen heeft verminderd tot nihil met als omschrijving:

Naar aanleiding van de door belanghebbende op 24 maart 2009 ingediende aangiften omzetbelasting heeft de Inspecteur met dagtekening 24 april 2009 aan belanghebbende de volgende naheffingsaanslagen omzetbelasting opgelegd:

Tijdvak Aanslagnummer Bedrag

1-6-2006 t/m 31-12-2006 0000.00.000.F.02.6501 € 20.778

1-1-2007 t/m 31-12-2007 0000.00.000.F.02.7502 € 31.935

1-1-2008 t/m 31-12-2008 0000.00.000.F.02.8502 € 28.457

Bij brief van 27 april 2009 heeft belanghebbendes gemachtigde bezwaar aangetekend tegen de onder 2.12 vermelde naheffingsaanslagen.

Belanghebbendes gemachtigde heeft twee brieven overgelegd van de Belastingdienst/Utrecht-Gooi, kantoor Hilversum, waarin de Belastingdienst, naar belanghebbendes gemachtigde stelt, in twee vergelijkbare casusposities het standpunt heeft ingenomen dat sprake is van vrijgestelde diensten voor de omzetbelasting.

Het Hof zal als eerste de vraag behandelen, of belanghebbende vrijgestelde diensten verricht in de zin van artikel 11, lid 1, aanhef en letter g, ten eerste, van de Wet.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt, dat B (via belanghebbende en de werkmaatschappij) tandtechnische werkzaamheden verricht aan patiënten en dat voor de heffing van de omzetbelasting geen onderscheid mag worden gemaakt tussen deze situatie en de situatie, waarin de tandarts rechtstreeks, als "eenmanszaak" de patiënten verzorgt. Een dergelijk onderscheid mag uit het oogpunt van fiscale neutraliteit niet worden gemaakt, aldus belanghebbende.

De Inspecteur stelt zich op het standpunt dat belanghebbende een dienst verricht, die is aan te merken als uitlenen van personeel, welke dienst niet onder de hier aan de orde zijnde vrijstelling valt.

Tussen partijen is niet in geschil dat in C BV een tandartspraktijk wordt uitgeoefend, en dat C BV als zodanig vrijgestelde diensten verricht in de zin van de hier aan de orde zijnde wettelijke bepaling. Tussen partijen is evenmin in geschil dat B tandheelkundige werkzaamheden verricht ten behoeve van patiënten van de tandartspraktijk van C BV.

In het arrest van 24 april 1991, nr. 26 878, BNB 1991/206, heeft de Hoge Raad overwogen, dat de vrijstelling van artikel 11, lid 1, aanhef en letter g, van de Wet, berust op de rechtvaardigingsgrond dat doorgaans de diensten van medici met de meest noodzakelijke levensbehoeften behoren te worden gelijkgesteld. Met deze strekking van de vrijstelling is onverenigbaar onderscheid te maken tussen diensten die door artsen en andere beoefenaars van medische en paramedische beroepen voor eigen rekening worden verricht, en diensten die door deze personen door tussenkomst van een naamloze vennootschap of een ander lichaam worden verricht.

Naar het oordeel van het Hof geldt zulks evenzeer in een geval als het onderhavige, waarbij naast de werkmaatschappij gebruik is gemaakt van een holding, waarbij de holding geen andere activiteiten ontplooit dan het houden van de aandelen in de werkmaatschappij en het in dienst hebben van de medicus, die uiteindelijk de diensten aan patiënten verricht. De vrijstelling is derhalve van toepassing op de vergoeding.

Slotsom

Gelet op het vorenstaande dienen de hoger beroepen van belanghebbende gegrond te worden verklaard en dienen de uitspraken van de Rechtbank te worden vernietigd.

De overige in geschil zijnde vragen behoeven geen behandeling meer.

Ten aanzien van het griffierecht

Nu de uitspraken van de Rechtbank worden vernietigd, dient de Staat aan belanghebbende het door haar ter zake van de behandeling van de beroepen bij de Rechtbank en de hoger beroepen bij het Hof betaalde griffierecht ten bedrage van € 302 respectievelijk € 466 te vergoeden.

Ten aanzien van de proceskosten

Nu de door belanghebbende ingestelde hoger beroepen gegrond zijn, acht het Hof termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen in de kosten, die belanghebbende in verband met de behandeling van de beroepen bij de Rechtbank en de hoger beroepen bij het Hof redelijkerwijs heeft moeten maken.

Het Hof stelt deze kosten, mede gelet op het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht, vast op 2 (punten) x € 437 (waarde per punt) x 1 (factor gewicht van de zaak), is € 874, voor de behandeling van de beroepen bij de Rechtbank, en op 2 (punten) x € 437 (waarde per punt) x 1 (factor gewicht van de zaak), is € 874, voor de behandeling van de hoger beroepen bij het Hof, tezamen derhalve op € 1.748.

Gesteld noch gebleken is dat belanghebbende overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten als bedoeld in artikel 1 van het Besluit proceskosten bestuursrecht heeft gemaakt.