HR, 06-12-2005, nr. 00694/05

Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Rechtbank te Haarlem, vestiging Schiphol van 16 december 2004 - voorzover aan 's Hofs oordeel onderworpen - de verdachte vrijgesproken van het bij inleidende dagvaarding onder 4, 5 en 6 tenlastegelegde en haar voorts ter zake van 3. "medeplegen van witwassen" veroordeeld tot twintig maanden gevangenisstraf waarvan vijf maanden voorwaardelijk, met een proeftijd twee jaren met verbeurdverklaring zoals in het arrest omschreven.

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. A.A. Franken, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Wortel heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal vernietigen, doch uitsluitend ten aanzien van de beslissing omtrent de strafbaarheid van het feit, de bepaling van de hoofdstraf alsmede de wettelijke bepalingen waarop de straf is gegrond, en tot terug- of verwijzing van de zaak teneinde opnieuw te worden afgedaan.

Het middel houdt in dat het Hof het bewezenverklaarde feit ten onrechte heeft gekwalificeerd als "medeplegen van witwassen" zoals strafbaar gesteld bij art. 420bis Sr en dat het Hof ten onrechte een zwaardere straf heeft opgelegd dan wettelijk is toegestaan.

Ten laste van de verdachte is bewezen verklaard dat:

Het Hof heeft de verdachte ter zake van dat bewezenverklaarde feit veroordeeld tot de hierboven onder 1 vermelde straffen.

Het bewezenverklaarde levert niet op het door het Hof vermelde, hiervoor onder 1 weergegeven, feit, maar moet worden gekwalificeerd als "medeplegen van schuldwitwassen", strafbaar gesteld bij art. 420quater Sr. Het middel is dus terecht voorgesteld. Dat brengt mee dat het Hof het ingevolge art. 420quater Sr toepasselijke strafmaximum - dat een jaar gevangenisstraf bedraagt - heeft overschreden. De bestreden uitspraak kan dus ook wat betreft de opgelegde straf niet in stand blijven.

Nu de Hoge Raad geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist.

De Hoge Raad:

Vernietigt de bestreden uitspraak maar uitsluitend wat betreft de kwalificatie van het bewezenverklaarde feit en voorzover art. 420bis Sr is aangehaald, alsmede wat betreft de strafoplegging;

Kwalificeert het bewezenverklaarde feit als "medeplegen van schuldwitwassen";

Vermeldt als mede toepasselijk wettelijk voorschrift art. 420quater Sr;

Wijst de zaak terug naar het Gerechtshof te Amsterdam, opdat de zaak wat betreft de strafoplegging op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan;

Verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door de vice-president F.H. Koster als voorzitter, en de raadsheren G.J.M. Corstens en J.W. Ilsink, in bijzijn van de waarnemend griffier L.J.J. Okker-Braber, en uitgesproken op 6 december 2005.