ABRvS, 20-04-2011, nr. 201010021/1/H1

Bij besluit van 27 augustus 2009 heeft het college het verzoek van [appellant A] en [appellant B] om handhavend op te treden tegen bouwwerkzaamheden aan de achterzijde van de woning [locatie] van [belanghebbende], dan wel de bij besluit van 13 februari 2007 aan [belanghebbende] verleende bouwvergunning in te trekken en hem aanwijzingen als bedoeld in artikel 13 van de Woningwet te geven, afgewezen.

Bij besluit van 7 januari 2010 heeft het college het door [appellant A] en [appellant B] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 14 september 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het door [appellant A] en [appellant B] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak hebben [appellant A] en [appellant B] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 19 oktober 2010, hoger beroep ingesteld. De gronden van het hoger beroep zijn aangevuld bij brief van 11 november 2010.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

[belanghebbende] heeft daartoe in de gelegenheid gesteld, een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

[belanghebbende] heeft nadere stukken ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 12 april 2011, waar [appellant B], in persoon en bijgestaan door drs. S.A.N. Geerling, gemachtigde, en het college, vertegenwoordigd door mr. A.J.M. Elschot, A.S. Bekker en J.A.H.M. Graveth, werkzaam bij de gemeente, zijn verschenen. [belanghebbende], vertegenwoordigd door mr. D. Pool, gemachtigde, is als partij gehoord.

De bij besluit van 13 februari 2007 verleende bouwvergunning ziet op het plaatsen van een erker, schoorsteen, achteraanbouw en het vergroten van de berging.

Anders dan [appellant A] en [appellant B] betogen, is de rechtbank op goede gronden tot het juiste oordeel gekomen dat het college het verzoek om handhaving heeft mogen afwijzen. Onder verwijzing naar het rapport van de inspecteur Bouw- en Woningtoezicht van 5 augustus 2009 heeft het college zich op het standpunt kunnen stellen dat van bouwen in afwijking van de bij besluit van 13 februari 2007 verleende bouwvergunning of van bouwen zonder bouwvergunning geen sprake is en dat evenmin is gebleken dat in strijd met de geldende regels van het Bouwbesluit 2003 en de bouwverordening wordt gebouwd. Uit het controlerapport blijkt dat de stand van zaken is opgenomen van onder andere de achtergevel en de binnenzijde van de woning op de begane grond en de verdieping. Wat betreft de begane grond heeft de inspecteur beoordeeld of de fundering is uitgevoerd zoals vergund is.

De stelling van [appellant A] en [appellant B] dat onoordeelkundig is gebouwd en de constructieve veiligheid in gevaar is, hebben zij niet met een rapport van een terzake deskundige, zoals de inspecteur is, onderbouwd, zodat de bevindingen van de inspecteur niet voor onjuist dienen te worden gehouden.

Ook de stelling van [appellant A] en [appellant B] dat het onderzoek door de inspecteur zich ten onrechte niet heeft uitgestrekt tot de voorgevel faalt, omdat het verzoek om handhaving op de bouwactiviteiten aan de achtergevel ziet.

Voorts is de rechtbank, anders dan [appellant A] en [appellant B] betogen, tot het juiste oordeel gekomen dat het college in redelijkheid heeft kunnen weigeren gebruik te maken van de in artikel 59 van de Woningwet neergelegde bevoegdheid tot intrekking van de vergunning van 13 februari 2007. De door [appellant A] en [appellant B] gestelde schadeaspecten en verloedering van de woning van [belanghebbende], zijn geen aspecten die tot intrekking van de vergunning kunnen leiden. Evenmin het feit dat de bouwwerkzaamheden hebben stilgelegen omdat [belanghebbende] deze werkzaamheden, die hij in eigen beheer uitvoert, om gezondheidsredenen had moeten staken.

Hetgeen [appellant A] en [appellant B] verder betogen biedt geen aanleiding voor een ander oordeel dan dat van de rechtbank.

De gronden falen. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. P.A. Offers, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. G.A.A.M. Boot, ambtenaar van staat.

w.g. Offers w.g. Boot

lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 20 april 2011