HR, 17-04-2012, nr. 10/02899

"hij op 16 augustus 2008 te Uitgeest opzettelijk mishandelend [slachtoffer] met kracht met de tot vuist gebalde hand in het gezicht heeft geslagen, waardoor deze letsel heeft bekomen."

Een proces-verbaal van aangifte van 17 augustus 2008, in de wettelijke vorm opgemaakt door de bevoegde opsporingsambtenaar [verbalisant 1] (dossierpagina's 7-9).

Dit proces-verbaal houdt in, voor zover van belang en zakelijk weergegeven, als de verklaring van [slachtoffer]:

Op 16 augustus 2008 was ik in Uitgeest. Plotseling kwam er een gozer naar mij toe. Toen voelde ik een stomp op mijn gezicht. Ik zag dat hij met zijn vuist op mijn gezicht sloeg. Het geweld heeft letsel veroorzaakt bestaande uit: een gescheurde bovenlip, twee losse voortanden en een linkerkies uit de bovenkaak is eruit gevlogen.

Dit proces-verbaal houdt voorts in, voor zover van belang en zakelijk weergegeven, als de mededeling van verbalisant:

De aangever had een dikke gescheurde bovenlip. Het tandvlees van de bovenkaak was stuk en rood. De tanden zaten in een beugel.

Een geschrift, zijnde een schriftelijke verklaring van tandarts W.E.E. Hagens van 18 september 2008 inhoudende, voor zover van belang en zakelijk weergegeven:

Bij [slachtoffer] constateerde ik op 18 augustus 2008 een als gevolg van een trauma ernstig beschadigd bovenfront waarvan de 23 was teruggeplaatst en de elementen 22, 21, 11, 12 en 13 geluxeerd waren. De dienstdoende tandarts heeft de elementen gespalkt.

De verklaring van de verdachte, afgelegd ter terechtzitting in hoger beroep van 30 juni 2010.

Deze verklaring houdt in, voor zover van belang en zakelijk weergegeven:

Het klopt dat ik op 16 augustus 2008 in Uitgeest [slachtoffer] in het gezicht heb geslagen."

"De verdachte, door de voorzitter met inachtneming van het bepaalde in de desbetreffende artikelen van het Wetboek van Strafvordering ondervraagd, verklaart -zakelijk weergegeven-:

(...)

De raadsman van de verdachte voert het woord tot verdediging. De raadsman verklaart -zakelijk weergegeven-:

Mijn cliënt dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging, omdat hij heeft gehandeld uit noodweer, dan wel noodweerexces. Hij is naar de groep jongens toegelopen omdat zijn vriend werd belaagd. Hij is er niet naartoe gelopen om ruzie te zoeken. [Slachtoffer] heeft hem echter vastgepakt en naar zich toe getrokken. Mijn cliënt en [slachtoffer] kwamen daardoor dicht tegen elkaar aan te staan en er ontstond een bedreigende situatie. Op dat moment werd mijn cliënt uitgescholden door [slachtoffer]. Dit veroorzaakte een hevige gemoedsbeweging bij mijn cliënt waardoor hij gereageerd heeft zoals hij heeft gedaan."

"Het hof overweegt dat aannemelijk is geworden dat zich voorafgaand aan het bewezen geachte misdrijf een ruzie heeft afgespeeld tussen zekere [betrokkene 1], een vriend van de verdachte en anderen, onder wie [slachtoffer]. De verdachte heeft daarin aanleiding gezien zich te bewegen in de richting van [slachtoffer] en voor hem is gaan staan. Wijzend op die vriend heeft de verdachte [slachtoffer] de woorden toegevoegd: "wie aan hem zit, zit aan mij!". Het hof waardeert deze interventie van de verdachte als intimiderend. Vervolgens heeft [slachtoffer] daarop gereageerd, onder meer door diens voorhoofd tegen of nabij dat van de verdachte te bewegen, de woorden sprekend: "wat moet je dan, kankerlijer?". Volgens de verklaring van de verdachte zijn deze laatst weergegeven woorden verkeerd gevallen, waarop hij [slachtoffer] met de ene hand heeft weggeduwd en met de andere, tot vuist gebalde hand in het gezicht heeft geslagen. Het hof is van oordeel dat de door de verdachte gegeven vuistslag, bezien in de vorenweergegeven context, niet kan worden aangemerkt als een gedraging die moet worden aangemerkt als verdedigend, doch volgens de uiterlijke verschijningsvorm - de verdachte had kunnen volstaan met zijn wegduwen - lijkt te zijn ingegeven door het zoeken van de (tegen)aanval althans het halen van verhaal. Dit betekent dat de ten laste van de verdachte bewezen geachte gedraging niet geboden is geweest voor de noodzakelijke verdediging tegen een wederrechtelijke aanranding, zodat het beroep op noodweer faalt. Nu niet aannemelijk is geworden dat er sprake is geweest van een noodweersituatie kan evenmin sprake zijn geweest van noodweerexces, zodat de verdachte zich ook daarop niet kan beroepen."

"Mijn cliënt dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging, omdat hij heeft gehandeld uit noodweer, dan wel noodweerexces. Hij is naar de groep jongens toegelopen omdat zijn vriend werd belaagd. Hij is er niet naartoe gelopen om ruzie te zoeken. [Slachtoffer] heeft hem echter vastgepakt en naar zich toe getrokken. Mijn cliënt en [slachtoffer] kwamen daardoor dicht tegen elkaar aan te staan en er ontstond een bedreigende situatie. Op dat moment werd mijn cliënt uitgescholden door [slachtoffer]. Dit veroorzaakte een hevige gemoedsbeweging bij mijn cliënt waardoor hij gereageerd heeft zoals hij heeft gedaan.

Indien uw hof tocht tot een bewezenverklaring komt, verzoek ik uw hof de billijkheidscorrectie van artikel 7:610 BW toe te passen en de vordering van de benadeelde partij aanzienlijk te matigen. Het bedrag van EUR 750,00 aan immateriële schadevergoeding is vrij hoog, vooral nu nog niet vaststaat of het gebit van [slachtoffer] zal genezen. Een bedrag van EUR 350,00 als voorschot op de immateriële schadevergoeding acht de verdediging een passend bedrag."

"(...), met dien verstande dat een andere verdeling plaatsvindt of de vergoedingsplicht geheel vervalt of in stand blijft, indien de billijkheid dit wegens de uiteenlopende ernst van de gemaakte fouten of andere omstandigheden van het geval eist."