4.4.1.8 Nieuwe stukken in cassatie

226. Ook in cassatie kunnen partijen nog nieuwe (bewijs)stukken overleggen, al is, anders dan in hoger beroep, de mogelijkheid daartoe, gelet op de aard van het cassatieberoep, zeer beperkt. Art. 413 Rv schrijft voor dat partijen zijn gehouden de bescheiden, waarop zij zich in cassatie beroepen, elkander over en weer mee te delen in afschrift of door nederlegging van het oorspronkelijke ter griffie. Nu de Hoge Raad echter gebonden is aan de feitelijke vaststellingen in eerdere instanties (zie art. 419 lid 3 Rv), kunnen de bescheiden waar art. 413 Rv op doelt, alleen bescheiden zijn die van belang zijn voor de feitenvaststelling in een kwestie die de procesgang in cassatie betreft (bijvoorbeeld de ontvankelijkheid in verband met de termijn waarbinnen het cassatieberoep moet worden ingesteld of in verband met de formele partijwaardigheid van eiser of verzoeker), bescheiden die van belang zijn ingeval door een uitspraak van de Hoge Raad of een wetswijziging hangende de procedure in cassatie een nieuwe juridische situatie is ontstaan waaraan partijen hun stellingen moeten kunnen aanpassen, of - maar dan gaat het niet meer om bewijsstukken - bescheiden die zich beperken tot een zuiver juridische ondersteuning van het betoog in cassatie.1

De eisen van een goede procesorde verzetten zich er niet tegen dat een partij bij de schriftelijke toelichting, bij mondeling pleidooi of anderszins in een laat stadium van de procedure in cassatie, nog dergelijke nieuwe stukken in het geding brengt, indien zij deze stukken 'tijdig' tevoren aan haar wederpartij heeft toegezonden en de aard, omvang en hoeveelheid van die stukken niet beletten dat die wederpartij voldoende gelegenheid heeft om van die stukken kennis te nemen en daarop te reageren. Bij de bepaling van hetgeen de eisen van een goede procesorde in dergelijke gevallen meebrengen, baseerde de Hoge Raad zich mede op het aan art. 147 (oud, thans art. 85) Rv te ontlenen 'richtsnoer'.