Rb. Leeuwarden, 28-06-2005, nr. 17/081182-04 VEV

de aard en de ernst van het gepleegde feit;

de omstandigheden waaronder dit is begaan;

de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken en deze naar voren komt uit het uittreksel uit het algemeen documentatieregister, het briefrapport van psychiater [naam] d.d. 21 januari 2005 en het voorlichtingsrapport van Reclassering Nederland d.d. 14 december 2004;

de gedane erkenning van de verdachte zich nog aan het overige op de dagvaarding genoemde ad informandum gevoegde strafbare feit te hebben schuldig gemaakt, welke zaak derhalve hiermee is afgedaan;

de vordering van de officier van justitie tot veroordeling van verdachte terzake het primair telastegelegde tot een gevangenisstraf voor de duur van 18 maanden. Tevens vordert de officier van justitie de gedeeltelijke toewijzing (te weten de posten 1, 2, 6 en 7) van de vordering van de benadeelde partij.

het pleidooi van de raadsman.

Als hiervoor is overwogen, kan niet worden bewezen, en verdachte dus ook niet worden aangerekend, dat hij opzet heeft gehad op de dood van [slachtoffer]; ook niet dat hij er ernstig rekening mee moest houden en voor lief nam dat de duw die hij haar gaf zou leiden tot haar dood. Het verwijt dat verdachte kan worden gemaakt is door de wetgever bedreigd met een veel lagere straf dan zou gelden voor doodslag, waar de officier van justitie van uitging.

Voor doodslag geldt een maximumstraf van vijftien jaar. Voor de door de rechtbank bewezenverklaarde dood door schuld een maximum van negen maanden.

Door het zeer onvoorzichtige gedrag van verdachte, als in de toelichting op de bewezenverklaring is omschreven, is [slachtoffer] overleden. Het fatale gevolg rechtvaardigt in dit geval dat een straf zal worden opgelegd overeenkomstig het wettelijk maximum. De rechtbank realiseert zich dat de op te leggen straf bij lange na niet tegemoet komt aan de gevoelens die de dood van [slachtoffer] hebben opgeroepen bij haar familie en de gemeenschap in Sneek. Een zwaardere straf had echter alleen kunnen worden opgelegd als verdachte opzet had gehad op haar dood en dat is niet komen vast te staan.

BENADEELDE PARTIJ

[benadeelde partij], zijnde nabestaande van [slachtoffer], heeft zich voor de aanvang van de terechtzitting als benadeelde partij in het strafproces gevoegd door middel van indiening van het voorgeschreven formulier bevattende de opgave van een vordering tot vergoeding van door haar en haar familie geleden schade ten gevolge van het aan verdachte telastegelegde en bewezenverklaarde feit alsmede de gronden waarop deze berust.

De rechtbank is van oordeel dat de gestelde schade tot een bedrag van ? 873,00 (opmaken verklaring erfrecht en nota steenhouwerij) voldoende aannemelijk is geworden en in zodanig verband staat met het door verdachte gepleegde strafbare feit, dat deze aan hem als een gevolg van zijn handelen kan worden toegerekend. De rechtbank acht de vordering derhalve tot dit bedrag gegrond en voor toewijzing vatbaar.

De rechtbank zal de benadeelde partij ten aanzien van het meer gevorderde niet ontvankelijk verklaren nu dit geen schade betreft die rechtstreeks door het bewezenverklaarde feit is toegebracht.

De rechtbank acht oplegging van de schadevergoedingsmaatregel voor het toegewezen bedrag aangewezen.

TOEPASSING VAN WETSARTIKELEN

De rechtbank heeft gelet op de artikelen 36f en 307 van het Wetboek van Strafrecht.

DE UITSPRAAK VAN DE RECHTBANK LUIDT

RECHTDOENDE:

Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte primair is telastegelegd en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart het subsidiair telastegelegde bewezen, te kwalificeren en strafbaar in voege als voormeld en verdachte deswege strafbaar.

Veroordeelt verdachte te dier zake tot:

Een gevangenisstraf voor de duur van 9 maanden.

Beveelt, dat de tijd door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en/of voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht.

Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is telastegelegd dan het bewezenverklaarde en spreekt verdachte daarvan vrij.

Heft op het bevel tot voorlopige hechtenis met ingang van het tijdstip waarop de duur van deze hechtenis gelijk wordt aan de duur van de aan verdachte onvoorwaardelijk opgelegde gevangenisstraf.

Wijst de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij], wonende te [adres], toe tot na te noemen bedrag en veroordeelt verdachte mitsdien tot betaling aan deze benadeelde partij van een bedrag van ? 873,00 (zegge: achthonderd drieënzeventig euro).

Veroordeelt verdachte in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak alsnog te maken, tot heden begroot op nihil.

Bepaalt dat de benadeelde partij in het overige deel van de vordering niet ontvankelijk is en dat dit deel van de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan worden aangebracht.

Legt aan verdachte de verplichting op aan de staat, ten behoeve van het slachtoffer [benadeelde partij], te betalen een som geld ten bedrage van ? 873,00 (zegge: achthonderd drieënzeventig euro), bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis voor de duur van 17 dagen, met dien verstande dat de toepassing van de vervangende hechtenis de hiervoor opgelegde verplichting niet opheft.

Bepaalt daarbij dat, indien verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de staat van een bedrag van ? 873,00 ten behoeve van het slachtoffer [benadeelde partij], daarmee de verplichting van verdachte om aan de benadeelde partij dit bedrag te betalen komt te vervallen en vice versa, dat, indien verdachte aan de benadeelde partij het opgelegde bedrag heeft betaald, daarmee de verplichting tot betaling aan de staat van dit bedrag komt te vervallen.