Hof 's-Gravenhage, 11-11-2009, nr. 22-001605-08

Een telefoon moet vermeden worden, tenzij deze nodig is voor een operatie.29

Laat de persoon met wie je communiceert alleen sms-berichten verzenden vanaf een onbekend nummer of vanuit een telefooncel.

Schakel de telefoon zo vaak mogelijk uit en zet ‘m pas weer aan nadat je minimaal 1 km van je huis verwijderd bent.

Gebruik geen islamitische termen in je sms, geef alleen data door waarop je met elkaar afspreekt, echter; met ‘maandag’ bedoel je geen maandag en met ‘dinsdag’ bedoel je geen dinsdag.

Ook de plaats van ontmoeting moet van tevoren worden afgesproken en nooit over de telefoon30.

Neem je telefoon nooit mee naar de plaats van ontmoeting.31

Spreek nooit af op plaatsen waar veel camera’s hangen zoals stations32.

Wacht nooit langer dan een kwartier op een persoon,

als men langer dan een kwartier te laat is, ga dan weg.

Open nooit een email vanuit je eigen huis33.

Wanneer je wil communiceren, via een brief, schrijf deze dan op een openbare computer, print ‘m uit en raak de brief of envelop niet aan met je vingers. Zorg dat je lichaam niet in contact komt met de brief34.

Informatie, geld en wapens kunnen worden opgeslagen in leegstaande huizen of bij iemand thuis die niet geobserveerd wordt.

Als je telefoonnummers bewaart, schrijf dan nooit het echte nummer op, maar neem bijvoorbeeld voor de 3 een 7, kijk zelf wat je makkelijk kunt onthouden.

Ook belangrijke adressen kun je coderen35.

Dat de medeverdachten [medeverdachte 4], [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] meer contact met elkaar hebben gehad dan uit observatieverslagen uit het dossier blijkt, leidt het hof af uit verklaringen van de verdachte die verklaard heeft over i) het veelvuldig door één van hen overbrengen van groeten van een ander aan de verdachte36, ii) het kort na elkaar arriveren door de medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 4] bij de woning van de verdachte bij gelegenheid van het bekijken van het wapen en het bij die gelegenheid door de medeverdachte [medeverdachte 3] openen van de deur van die woning voor de medeverdachte [medeverdachte 4] waaruit de verdachte afleidde dat beiden bij hem thuis hadden afgesproken37, iii) de instructie van de medeverdachte [medeverdachte 3] aan de verdachte om naar de medeverdachte [medeverdachte 4] te gaan omdat hij van deze iets zou krijgen38 (hetgeen vervolgens bleek te gaan om het overbrengen van de stencils met daarop de namen van enkele bekende Nederlandse politici), iv) het emailen door de medeverdachte [medeverdachte 3] met de medeverdachte [medeverdachte 4]39 alsmede v) de herhaalde instructie van de medeverdachte [medeverdachte 3] aan de verdachte niet tegen de medeverdachte [medeverdachte 4] te zeggen dat hij in België verbleef40. In dit verband zijn ook van belang de eerder genoemde telefoongesprekken tussen de medeverdachte [medeverdachte 4] en [X.], waar het de contacten tussen de medeverdachte [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] betreft.

In de woning van de medeverdachte [medeverdachte 4] zijn naast documenten die onderaan ”juli ‘05” resp. “Augustus ‘05” vermelden, handgeschreven notities aangetroffen41 die moeten worden toegeschreven aan de medeverdachte [medeverdachte 4]42. Deze notities vertonen grote gelijkenis met het hierboven onder h. genoemde bestand en duiden erop dat de medeverdachte [medeverdachte 4] actieve aandacht heeft gehad voor en bemoeienis met de daarin opgenomen instructies. Waar deze notities betrekking hebben op passages hoe te handelen in geval van arrestatie en verhoor, is een relatie met het plegen van strafbare feiten aanwezig.

Op een in de woning van de medeverdachte [medeverdachte 4] aangetroffen computer zijn bestanden aangetroffen waarop een logo is te zien van de Leeuwen van Tawhied43. Op die computer is het internetadres http://leeuwenvantawhied.web-log.nl alsmede een snelkoppeling naar dat adres aangetroffen. Het gaat daarbij om een gratis website waarop onder andere een link is te vinden naar eerdergenoemde Lessen in Veiligheid. De betreffende pagina van de website vermeldt een afbeelding die wordt ingeleid met de tekst “onze nieuwe productie”. Op de afbeelding zelf staat bovenaan de tekst te lezen “Een productie van ‘Leeuwen van Tawhied’”, aan de linker zijde geflankeerd door het logo. Ook dat wijst op een gestructureerd verband dat naar buiten gericht is.

Op basis van het procesdossier en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep heeft het hof vastgesteld dat de inbreng van de verschillende verdachten duidt op een zekere werk- dan wel taakverdeling waar het betreft aspecten als: het vervoer van personen, het geven van lezingen, het onderhouden van contacten met elkaar en met anderen, het vervoeren en verbergen van een of meer wapen(s), het in intellectuele zin vorm geven aan eerdergenoemde extreme uitleg van de Koran en andere godsdienstige geschriften, het bieden van verblijfplaats aan medeverdachten en/of deelnemers aan bijeenkomsten als onder b. genoemd, het zoeken van advocaten voor medeverdachten die zijn aangehouden/gedetineerd zijn, het bieden van woonruimte.

Op basis van de hiervoor vastgestelde feiten en omstandigheden in onderling verband en samenhang bezien is het hof van oordeel dat in deze gesproken kan worden van een gestructureerde onderlinge samenwerking tussen minimaal twee personen met een duurzaam karakter, omdat van die samenwerking binnen de bewezenverklaarde periode is gebleken en daarmee van een organisatie als bedoeld in de artikelen 140a en 140 van het Wetboek van Strafrecht.

Het hof betrekt bij zijn oordeel dat uit de verklaringen van de verdachte44, de medeverdachte [medeverdachte 2]45 en de getuige [getuige 1]46 blijkt dat binnen de groep op basis van de door die groep verstane uitleg van de Koran en andere religieuze geschriften, blijkt dat sprake is van voorschriften en regels die in acht genomen dienden te worden tijdens de onder b. en c. genoemde bijeenkomsten en ontmoetingen/contacten waar het betreft de positie, houding en kleding van de vrouw. Binnen de groep werd door de gemeenschappelijkheid op die groepsleden een zekere druk uitgeoefend zich aan die regels en voorschriften te houden en genoemde uitleg te respecteren en na te leven. Het hof leidt daaruit af dat daarmee tevens een zekere druk werd gelegd op de groepsleden om binnen die groep te blijven.

Voor de vraag wat het oogmerk van die organisatie is geweest is naar het oordeel van het hof het volgende van belang.

Uit de verklaringen van de verdachte47 en de getuigen [getuige 1]48 en [getuige 2]49 komt een beeld naar voren dat de medeverdachten [medeverdachte 4], [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] opvattingen huldigen die, samengevat weergegeven, met elkaar gemeen hebben dat vanuit een diep gewortelde geloofsovertuiging waarin absolute gehoorzaamheid aan Allah, de Koran en alles wat daarvan is afgeleid vooropstaat en waarin elke daarvan afwijkende staatsinrichting, gezagsvorm, regeling, leefwijze of gedraging wordt afgewezen en als vijandig wordt beschouwd, nadrukkelijk zogenaamde ongelovigen worden onderscheiden als aanduiding van die mensen die blijk geven van een afwijkende leefwijze of gedrag. Ten aanzien van hen past geen mededogen in die zin dat zij zich moeten bekeren op straffe waarvan elk van de verdachten het gerechtvaardigd acht dat tegen hen geweld wordt gebruikt, ja zelfs dat zij worden gedood.

De inhoud van digitale bestanden en documenten alsmede digitaal beeldmateriaal, zoals aangetroffen op aan de verdachten toebehorende dan wel aan hen toegeschreven computers en cd-roms, sluit op die opvattingen aan.

Dat de verdachte de evengenoemde opvattingen ook zelf heeft aangehangen is het hof uit het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep en de stukken uit het dossier onvoldoende gebleken.

Door de verdediging is, zakelijk weergegeven, aangevoerd dat bij de verdachte de vereiste wetenschap heeft ontbroken dat de organisatie waarvan hij deel zou hebben uitgemaakt een terroristisch oogmerk had alsmede dat het oogmerk van die organisatie gericht was op het plegen van meer dan één terroristisch misdrijf. Het hof is van oordeel dat beide verweren moeten worden verworpen en overweegt daartoe het volgende.

De verdachte heeft verklaard dat hem door de medeverdachte [medeverdachte 3] een instructiefilm is getoond over het vervaardigen van een bomgordel. Geconfronteerd met een op de computer van de medeverdachte [medeverdachte 4] aangetroffen videobestand50, heeft de verdachte verklaard het filmpje te herkennen als het filmpje dat de medeverdachte [medeverdachte 3] hem had getoond en waarop te zien is hoe een zelfmoordgordel in elkaar wordt gezet51. De verdachte is door de medeverdachten [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] gedurende kortere tijd intensief52 opgezocht en indringend geconfronteerd met de door hen gedeelde opvattingen als hiervoor bedoeld en is betrokken bij een of meer van de handelingen als hierboven beschreven onder a. tot en met i.

Gevoegd bij zijn contacten met de medeverdachten [medeverdachte 4], [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5], van welke personen de verdachte zelf de medeverdachte [medeverdachte 4] heeft omschreven als “een terrorist”53, het zien van de wapens, het zien van de onthoofdingsfilms en het overbrengen van de stencils met de namen van enkele landelijk bekende politici, een en ander bovendien tegen de achtergrond van de moord op Theo van Gogh in november 2004 en een daarop volgende demonstratie waarvan de verdachte zelf heeft verklaard dat deze demonstratie gericht was tegen moslimextremisme54 en de omgang van de medeverdachte [medeverdachte 5] met de Syrier die de verdachte bij 2 gelegenheden in de woning van de medeverdachte [medeverdachte 5] heeft ontmoet en heeft horen praten over zijn denkbeelden55, is het hof van oordeel dat de verdachte heeft geweten dat de medeverdachten [medeverdachte 4], [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] het oogmerk hadden tot het plegen van terroristische misdrijven in de zin van artikel 83 Wetboek van Strafrecht.

Dat het oogmerk, naar de verdachte heeft geweten, gericht was op het plegen van meer dan één terroristisch misdrijf moet worden afgeleid uit, naar hem bekend was, de vermelding van de namen van meerdere politici op de evengenoemde stencils in combinatie met het voorhanden zijn van meerdere vuurwapens in de kring van de verdachte en de medeverdachten.

Tegen de achtergrond dat, zoals hierboven reeds is overwogen, in de kring van de verdachten vuurwapens hebben gecirculeerd, op een in de woning van de medeverdachte [medeverdachte 4] aangetroffen handschoen schotrestdeeltjes zijn aangetroffen56 en eenmaal daadwerkelijk geoefend is in het schieten met een vuurwapen is sprake van een directe relatie tussen de door de medeverdachten [medeverdachte 4], [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] gehuldigde opvattingen en het in de praktijk brengen van die opvattingen.

In de woning van [getuige 3] is een briefje aangetroffen waarop in code de namen en privé-adressen van 4 bekende Nederlandse politici geschreven stonden57. Meer specifiek werd dat briefje aangetroffen op een plank onder een tafel in de woonkamer temidden van andere paperassen die zijn terug te voeren op de medeverdachte [medeverdachte 3]. In de week vòòr zijn aanhouding op 22 juni 2005 heeft hij in gezelschap van de medeverdachte [medeverdachte 6] in die woning overnacht, voornamelijk in de woonkamer58. [getuige 3] heeft ontkend dat het briefje van haar is alsmede verklaard geen eigen spullen op die plank te hebben liggen en het briefje niet te kennen. [getuige 3] heeft het briefje voor het eerst bij het schoonmaken op 22 juni 2005 zien liggen. De papieren die op de onderste plank lagen, lagen er nog niet toen de medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 6] bij haar kwamen logeren59. Uit onderzoek is gebleken dat het handschrift niet van [getuige 3] afkomstig is. Hoewel het handschrift evenmin op de medeverdachte [medeverdachte 3] is terug te voeren en alstoen ook een derde onbekende persoon in de woning van [getuige 3] heeft overnacht, is op grond van het dossier en het verhandelde ter terechtzitting naar het oordeel van het hof in voldoende mate aannemelijk dat het codebriefje in relatie moet worden gezien tot de medeverdachte [medeverdachte 3].

In de woning van de medeverdachte [medeverdachte 4] is op 14 oktober 2005 een videocamera aangetroffen alsmede een cd-rom betreffende een video-opname. Bij onderzoek van die camera zijn op een daarin aanwezige geheugenkaart twee videofilms aangetroffen alsmede fotografische beelden van de besnijdenis van een kind. Het ging wat dat laatste betreft om de besnijdenis van de zoon van de medeverdachte [medeverdachte 4] die op 1 oktober 2005 heeft plaatsgevonden60. Een van de videofilms vertoonde gelijkenis met de video-opname op de cd-rom. Uit de plaatsing van de bestanden op de geheugenkaart moet worden geconcludeerd dat de videofilms na de besnijdenis zijn opgenomen61.

In de op de cd-rom aangetroffen video-opname spreekt de medeverdachte [medeverdachte 4] over “ik verricht deze daad”. Daarnaast bevat deze video onder meer een boodschap aan de regering tot wie gezegd wordt dat “er tussen ons en jullie alleen de taal van het zwaard is”62. De verklaring van de medeverdachte [medeverdachte 4]63 dat deze video zou zijn vervaardigd louter met bedoeling zelf te ervaren wat een echte martelaar moet hebben gevoeld, waartoe de opname zo realistisch mogelijk zou zijn gemaakt, acht het hof in het licht van het dossier onaannemelijk.

Laatstgenoemde overwegingen wijzen concreet in de richting van de toepassing van geweld tegen landelijk bekende politici met de dood als doel. Gelet op de centrale rol die zij binnen het bestek van de democratische rechtsorde vervullen heeft de organisatie naar het oordeel van het hof als naaste doel gehad om door middel van de toepassing van geweld tegen een of meer in het hart van de democratische rechtsorde werkzame politici tenminste een deel van de Nederlandse bevolking vrees aan te jagen en/of de fundamentele politieke, constitutionele, economische of sociale structuren van Nederland te ontwrichten of te vernietigen, in de zin van art. 83a Sr. Dat het oogmerk gericht zou zijn op het dwingen van de Nederlandse overheid om iets te doen, niet te doen of te dulden is reeds bij gebreke van het daartoe openbaren van enig daartoe strekkend dreigement of ultimatum niet gebleken.

Dat laatste brengt mede dat de bedreiging met een terroristisch oogmerk al evenmin als oogmerk van de organisatie kan worden bewezen. Daarvan zal de verdachte derhalve worden vrijgesproken.

Overeenkomstig de stellingname van de advocaat-generaal is het hof van oordeel dat bewijs ontbreekt dat de organisatie tot oogmerk zou hebben gehad opzettelijk brand te stichten en/of een ontploffing teweeg te brengen. Daarvan zal de verdachte derhalve eveneens worden vrijgesproken.

De verdachte heeft in de groep rond de medeverdachten [medeverdachte 4], [medeverdachte 3], [medeverdachte 5] en [medeverdachte 6] hand- en spandiensten geleverd, zoals het op naam van zichzelf en die van de medeverdachte [medeverdachte 2] huren van een woning in Brussel, het vervoeren van een of meer vuurwapens van en naar België, het beschikbaar stellen van een auto aan de medeverdachte [medeverdachte 3]64, het vervoer van de medeverdachte [medeverdachte 3] naar een belhuis in Utrecht65, het beschikbaar stellen van zijn woning in Den Haag voor het bekijken en de inspectie van wapens, het overbrengen van de stencils met de namen van enkele bekende Nederlandse politici alsmede zijn aanwezigheid bij en deelname aan een schietoefening in een bos in Amsterdam. Een en ander heeft overwegend plaatsgevonden onder heimelijke omstandigheden en op momenten dat de verdachte bekend was met het geradicaliseerde gedachtegoed van voornoemde personen en onthoofdingsfilms te zien had gekregen. Weliswaar heeft een en ander plaatsgevonden in een betrekkelijk korte periode, maar dat doet niet af aan de essentie van de rol van de verdachte.

Een en ander brengt het hof tot het oordeel dat de verdachte onderdeel uitgemaakt van een organisatie die de Koran en andere godsdienstige geschriften uitlegt op een zodanige wijze dat daarmee (terroristische) misdrijven noodzakelijkerwijs worden nagestreefd. Daarbij heeft de verdachte, gelet op de hiervoor vastgestelde feiten, door zijn participatie blijk gegeven bewust te zijn geweest dat de groep daarmee tevens het oogmerk had op de terroristische misdrijven als bewezen verklaard waarbij het opzet van de verdachte betrekking had op het leveren van een bijdrage aan de verwezenlijking van het criminele oogmerk van de organisatie. De verdachte heeft als aangegeven een aandeel gehad in de gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het oogmerk van die organisatie.

Al met al kan de verdachte derhalve worden aangemerkt als een persoon die heeft deelgenomen aan een terroristische groep als bedoeld in artikel 2 van het Kaderbesluit terrorismebestrijding en als organisatie als bedoeld in de artikelen 140a en 140 van het Wetboek van Strafrecht.

Onder 1A is aan de verdachte deelneming aan een organisatie met een terroristisch oogmerk tenlastegelegd in de periode 11 november 2004 – 14 oktober 2005 (artikel 140a van het Wetboek van Strafrecht). Het onder 1B tenlastegelegde betreft de deelneming aan een criminele organisatie, gepleegd in diezelfde tijdsperiode (artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht).

Het hof overweegt hieromtrent als volgt. De bestanddelen van artikel 140a van het Wetboek van Strafrecht zijn voor het grootste gedeelte ontleend aan artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht en dienen op dezelfde wijze te worden uitgelegd. Een afwijking ten opzichte van artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht betreft het begrip “terroristische misdrijven”66. De strekking van de gedragingen die in beide artikelen zijn omschreven wordt gevormd door de deelneming aan de organisatie, en niet aan de concrete misdrijven waarop het oogmerk van die organisatie betrekking heeft. De onder 1A en 1B bewezen verklaarde deelneming ziet telkens op dezelfde organisatie, gelijk in tijd en samenstelling.

Op grond van het hierboven genoemde is het hof van oordeel dat in onderhavige zaak artikel 140a van het Wetboek van Strafrecht geldt als een gekwalificeerde logische specialis van artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht.

Het voorhanden hebben van wapens en munitie

Ter terechtzitting in hoger beroep is door de verdediging – zakelijk weergegeven – betoogd dat de verdachte dient te worden vrijgesproken van het voorhanden hebben van vuurwapens. Volgens de verdediging kan uit de inhoud van het dossier niet worden afgeleid dat de verdachte voldoende handelings- en beschikkingsmacht over de wapens heeft gehad om van het voorhanden hebben van die wapens te spreken.

Het hof overweegt te dien aanzien het volgende. Op grond van het dossier en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep staat het volgende vast.

De verdachte heeft begin mei 2005 voor het eerst wapens gezien, in de echtelijke woning aan de A-straat in Den Haag. Het ging daarbij om drie wapens, een machinegeweer, een baby uzi en een revolver. Deze drie wapens kwamen tevoorschijn uit een tas die de medeverdachte [medeverdachte 3] bij zich had en waarin ook een schoenendoos met daarin munitie zat67. De verdachte heeft bij die gelegenheid zelf de revolver vastgehouden68.

Kort daarna zijn die wapens opnieuw door de medeverdachte [medeverdachte 3] naar de woning van de verdachte gebracht, waarna de medeverdachte [medeverdachte 4], nadat ook hij naar de woning van de verdachte was gekomen, in aanwezigheid van de verdachte heeft gedemonstreerd hoe de eerder genoemde baby-uzi moest worden schoongemaakt69.

De verdachte heeft diezelfde drie wapens ook enkele malen gezien in de woning in Brussel70. Aldaar heeft de verdachte ook munitie gezien. Op enig moment heeft de verdachte in die woning ook kogels in de revolver gedaan in opdracht van de medeverdachte [medeverdachte 3]71. Voorts heeft de verdachte verklaard 5 kogels in de revolver te hebben gezien72.

Tijdens één van de autoritten naar Brussel heeft de medeverdachte [medeverdachte 3] tegen de verdachte gezegd dat er wapens in de kofferbak lagen, waarna de medeverdachte [medeverdachte 3] zelf samen met de medeverdachte [medeverdachte 6] vanaf de grens per trein verder is gereisd. De verdachte en zijn echtgenote tevens medeverdachte [medeverdachte 2], zijn vervolgens samen verdergereden naar Brussel73.

Voorts is de verdachte in juni 2005 samen met de medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 6] alsmede zijn echtgenote tevens medeverdachte [medeverdachte 2] naar een bos in Amsterdam gegaan. Daar hebben zij allen geschoten met het machinegeweer74. Het machinegeweer was op dat moment voorzien van een geluiddemper75.

Op grond van het voorgaande stelt het hof vast dat de verdachte de revolver, de baby uzi, het machinegeweer, met bijbehorende munitie, opzettelijk voorhanden heeft gehad. De verdachte kon toen steeds feitelijk beschikken over die vuurwapens en munitie. Hij heeft immers met het machinegeweer geschoten, de revolver vastgehouden en een andere keer geladen en heeft de drie wapens aanwezig gehad in de echtelijke woning in Den Haag alsook in de woning in Brussel en naar België vervoerd in de kofferbak van zijn auto. Bovendien heeft de verdachte de munitie behorende bij de baby uzi gezien76. Dat de verdachte zich tot een en ander door zijn medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 4] gedwongen heeft gevoeld, is voor het voorhanden hebben van die vuurwapens en munitie rechtens niet relevant. Het enkele feit dat de verdachte telkens slechts gedurende korte tijd over de wapens en munitie heeft kunnen beschikken, doet aan hetgeen hiervoor is overwogen evenmin af.

Terroristisch oogmerk

Ten aanzien van de vraag of de feiten 3, 4 en 5 zijn begaan met een terroristisch oogmerk dan wel met het oogmerk om een terroristisch misdrijf als bedoeld in art. 83 van het Wetboek van Strafrecht voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken overweegt het hof als volgt.

Voor het aannemen van het bestaan van een terroristisch oogmerk is beslissend welk gevolg de dader met zijn gedraging daadwerkelijk beoogde; het bewijs daarvan kan uit objectieve omstandigheden worden afgeleid.

Uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep kan niet worden bewezen dat de verdachte met het voorhanden hebben van een of meer van de onder 3, 4 en 5 tenlastegelegde wapens en munitie beoogde een der in artikel 83a van het Wetboek van Strafrecht onderscheiden oogmerken na te streven. Het enkele voorhanden hebben van die wapens en munitie in de tenlastegelegde periode levert op zichzelf geen bijdrage aan de verwezenlijking van een de in artikel 83a van het Wetboek van Strafrecht bedoelde oogmerken.

Met de zinsnede “ met het oogmerk om een terroristisch misdrijf als bedoeld in artikel 83 van het Wetboek van Strafrecht voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken” wordt, zoals blijkt uit de wetsgeschiedenis, bedoeld dat het feit gepleegd wordt in het kader van de voorbereiding van een — later te plegen — terroristisch misdrijf (Memorie van Toelichting, Kamerstukken II 2001/02, 28463, nr. 3, blz. 9). Het tezamen en in vereniging met anderen voorhanden hebben van een (geladen) Agram 2000 met munitie is op zichzelf onder de omstandigheden als bewezen verklaard onder 2 en op de openbare weg op een tijdstip laat op de avond een middel om een van de onder 2 omschreven doelen, te weten het omverwerpen van de democratische rechtsorde door het om het leven brengen van een of meer politici, te bereiken. De strafverzwarende omstandigheid dat het feit is begaan met het oogmerk om een terroristisch misdrijf voor te bereiden en gemakkelijk te maken acht het hof dan ook bewezen.

De wijze waarop de onder 3, 4 en 5 bewezen verklaarde feiten zijn begaan in samenhang met de onder feit 2 bewezen verklaarde gedragingen in relatie tot de door de verdachte en enkele van de medeverdachten beleden uitleg van de Koran en andere religieuze geschriften, brengt onder die omstandigheden met zich mee dat de verdachte toen en daar die wapens voorhanden had ter voorbereiding van en/of ter gemakkelijk maken van terroristische misdrijven gericht tegen een of meer politici.

Dit brengt met zich mee dat het hof bij de verdachte wettig en overtuigend bewezen acht het medeplegen van het voorhanden hebben van de wapens als onder 3, 4 en 5 tenlastegelegd alsmede van munitie als onder 4 en 5 tenlastegelegd telkens onder de strafverzwarende omstandigheid dat die feiten zijn begaan met het oogmerk om een terroristisch misdrijf voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken als bedoeld in artikel 55 van de Wet wapens en munitie.

Samenloop

Het hof overweegt dat de feiten 3, 4 en 5 onderdeel uitmaken van feit 2 nu bij deze feiten bewezen wordt verklaard het onderdeel “het oogmerk om een terroristisch misdrijf voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken”.

Niet alleen is sprake van gelijktijdigheid van handelen en is het voorhanden hebben van een of meer wapens en munitie - al dan niet met het oogmerk om een terroristisch misdrijf voor te bereiden - bij feit 2 als onderdeel en als aparte gedraging opgenomen; ook wat betrekking de strekking van en het te beschermen rechtsbelang komen het misdrijf als onder 2 tenlastegelegd en het voorhanden hebben van vuurwapens en munitie met het oogmerk een terroristisch misdrijf voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken, als onder respectievelijk 3, 4 en 5 tenlastegelegd, overeen. De strafverzwarende omstandigheid heeft immers bij al deze misdrijven dezelfde strekking en beschermt hetzelfde rechtsbelang.

Gezegd kan dan ook worden dat de onder 3, 4 en 5 tenlastegelegde feiten niet op zichzelf staan en uitgelegd moeten worden in de context van het onder 2 tenlastegelegde feit waar het betreft de vraag of het strafverzwarende bestanddeel “met het oogmerk een terroristisch misdrijf voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken” bewijsbaar zijn, te meer nu het in alle gevallen gaat om de voorbereiding van dezelfde terroristische misdrijven. In zijn algemeenheid kan worden gesteld dat artikel 96 lid 2 van het Wetboek van Strafrecht (feit 2) bijna steeds van toepassing is wanneer artikel 55 lid 5 Wet wapens en munitie (verder: Wet Wapens en Munitie) kan worden toegepast.

Het hof acht dan ook artikel 55 van het Wetboek van strafrecht van toepassing en concludeert tot eendaadse samenloop.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert op:

Ten aanzien van het onder 1A en 1B bewezenverklaarde:

Het deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van terroristische misdrijven.

Ten aanzien van het onder 2, 3 en 5 bewezenverklaarde:

De eendaadse samenloop van

medeplegen van met het oogmerk om voor te bereiden of te bevorderen, dat

moord en/of doodslag met een terroristisch oogmerk wordt begaan

door