Overeenkomst tot arbitrage (BPP nr. 13) 2011/7.2.5.2:7.2.5.2 Monisme en dualisme

Overeenkomst tot arbitrage (BPP nr. 13) 2011/7.2.5.2

7.2.5.2 Monisme en dualisme

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Met betrekking tot het onderscheid tussen nationale en internationale arbitrage kunnen vier systemen worden onderscheiden. Volgens het eerste systeem geldt voor nationale en internationale arbitrage een identieke regeling en bestaat eigenlijk geen onderscheid tussen nationale en internationale arbitrage. Het systeem wordt als monistisch aangeduid. De resterende systemen maken wel onderscheid tussen nationale en internationale arbitrage en worden als dualistisch aangeduid. Het criterium op grond waarvan onderscheid tussen nationale en internationale arbitrage wordt gemaakt verschilt in elk van de systemen. Het tweede systeem kent een zogenaamde open norm (ofwel een materieel criterium), het derde systeem kent een zogenaamde gesloten norm (ofwel een formeel criterium) en het vierde systeem kent een combinatie van de open en gesloten norm.

Nederland kent het eerste systeem waarin één regeling zowel voor nationale als voor internationale arbitrage geldt (art. 1073 lid 1 Rv) (zie ook 7.2.2.1). Engeland eveneens (art. 2 AA 1996):

’The provisions of this Part1 apply where the seat of the arbitration is in England and Wales or Northern Ireland." [noot toegevoegd]

Ook Duitsland hanteert, ofschoon het de Modelwet met een dualistisch systeem heeft overgenomen, eveneens het eerste, monistisch, systeem (art. 1025 lid 1720):

’Die Vorschriften dieses Buches sind anzuwenden, wenn der Ort des schiedsrichterlichen Verfahrens im Sinne des § 1043 Abs. 1 in Deutschland liegt."

Frankrijk kent het tweede systeem met een materieel criterium voor het onderscheid tussen nationale en internationale arbitrage (art. 1492 NCPC):

’Est international l' arbitrage qui met en cause des intérêts du commerce international."

Zwitserland hanteert het derde systeem met een formeel criterium (art. 176 al. 1 LDIP):

’Les dispositions du présent chapitre s' appliquent à tout arbitrage si le siège du tribunal arbitral se trouve en Suisse et si au moins 1 'une des partjes n 'avait, au moment de la conclusion de la convention d'arbitrage, ni son domicile, ni sa résidence habituelle en Suisse." [cursief toegevoegd]

De Modelwet volgt het vierde systeem dat zowel een formeel als een materieel criterium voor het onderscheid tussen nationale en internationale arbitrage kent (art. 1 lid 3 Modelwet):

’An arbitration is international if:

a. the parties to an arbitration agreement have, at the time of the conclusion of that agreement, their places of business in different States; or

b. one of the following places is situated outside the State in which the parties have their places of business:

(i) the place of arbitration if determined in, or pursuant to, the arbitration agreement

(ii) any place where a substantial part of the obligations of the commercial relationship is to be performed or the place with which the subject-matter of the dispute is most closely connected; or

c. the parties have expressly agreed that the subject-matter of the arbitration agreement relates to more than one country."

Overigens komt men met elk van de zojuist genoemde resterende systemen veelal op hetzelfde resultaat uit.2 Een nationale arbitrage is dan volgens elk van de systemen nationaal en een internationale arbitrage is dan volgens elk van de systemen internationaal.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.