NJ 2010/372:Tussentijds hoger beroep tegen tussenvonnis in reconventie i.g.v. eindvonnis in conventie. Verjaring vordering uit vaststellingsovereenkomst; opeisbaarheid; stuiting verjaring?; art. 3:316 lid 2 BW i.g.v. arbitrage.

NJ 2010/372

Tussentijds hoger beroep tegen tussenvonnis in reconventie i.g.v. eindvonnis in conventie. Verjaring vordering uit vaststellingsovereenkomst; opeisbaarheid; stuiting verjaring?; art. 3:316 lid 2 BW i.g.v. arbitrage.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Essentie

Tussentijds hoger beroep tegen tussenvonnis in reconventie i.g.v. eindvonnis in conventie. Verjaring vordering uit vaststellingsovereenkomst; opeisbaarheid; stuiting verjaring?; art. 3:316 lid 2 BW i.g.v. arbitrage.

Volgens vaste rechtspraak kan wanneer een vonnis in conventie uit een eindvonnis bestaat en in reconventie uit een tussenvonnis (of omgekeerd), terstond hoger beroep worden ingesteld van het gehele vonnis.

Het hof heeft de overeenkomst aldus uitgelegd dat partijen zich jegens elkaar (onder meer) hebben verbonden de waardering van de over te dragen aandelen te doen plaatsvinden door drie registeraccountants en heeft geoordeeld dat deze verplichting direct opeisbaar was. Dat ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.