4.1 Inleiding

De behandeling van ipr-kwesties betreffende grensoverschrijdende splitsing valt, net als de behandeling van ipr-kwesties bij grensoverschrijdende fusie,1 uiteen in twee gedeelten.2 In de eerste plaats is het internrechtelijk gedeelte, dat de vraag naar de toelaatbaarheid van een grensoverschrijdende splitsing behelst. Deze wordt beheerst door het door het conflictenrecht aangewezen nationale recht van een staat dat van toepassing is op een rechtspersoon, de lex societatis. In de tweede plaats is er het conflictenrechtelijk gedeelte, dat de vraag naar het op – onderdelen van – een grensoverschrijdende splitsing – als rechtshandeling – toepasselijke recht betreft.3 De vraag naar de toelaatbaarheid van een grensoverschrijdende splitsing gaat vooraf aan de vraag welk recht van toepassing is op een grensoverschrijdende splitsing. Deze vraag staat in dit hoofdstuk centraal.

In paragraaf 4.2. zal de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing als onderdeel van het internationaal privaatrecht behandeld worden. In paragraaf 4.3. zal de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing besproken worden. Omdat grensoverschrijdende fusie, zoals opgenomen in de SE-Verordening,4 de Tiende richtlijn betreffende grensoverschrijdende fusie5 en de implementatiewetgevingen van de Tiende richtlijn van de lidstaten, veel overeenkomsten vertoont met de grensoverschrijdende splitsing, zal de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing geplaatst worden in het kader van de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende fusie, zowel voordat voornoemde regelingen van kracht werden als na het van kracht worden van die regelingen. In paragraaf 4.4. zal ik de beantwoording van de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing in andere lidstaten van de EU behandelen. Achtereenvolgens zal ik belichten hoe de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing wordt beantwoord vanuit Luxemburgs, Deens, Fins en Duits perspectief. In paragraaf 4.5. zal ik mijn eigen visie ten aanzien van de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing uiteenzetten. In paragraaf 4.6. volgen conclusies en aanbevelingen.