7.4.4.3 De Duitse benadering

In de Duitse literatuur is eveneens, zij het zeer summier, stilgestaan bij de bescherming van crediteuren bij grensoverschrijdende splitsing. Verdedigd is dat het recht dat van toepassing is op de splitsende vennootschap en de verkrijgende vennootschap(pen) gecumuleerd moeten worden wat betreft de bepalingen ten aanzien van de bescherming van crediteuren.1 Behrens heeft daarbij als opmerking geplaatst dat als voorwaarde voor de uitvoering van een grensoverschrijdende splitsing de systemen van crediteurenbescherming – ex ante en/of ex post – met elkaar moeten overeenstemmen. Indien die systemen niet overeenstemmen met elkaar, is de grensoverschrijdende splitsing volgens hem ontoelaatbaar. Prüm deelt die mening echter niet.2 Volgens hem is het voldoende het toepasselijke recht op de splitsende vennootschap en de verkrijgende vennootschappen distributief (gedifferentieerd cumulatief) toe te passen. Hij stelt echter – weliswaar zonder enige nadere motivering – dat van belang is dat het recht dat van toepassing is op de verkrijgende vennootschap ook bescherming biedt aan de crediteuren van de splitsende vennootschap.

In de ‘Vorschläge und Berichte zur Reform des europäischen und deutschen internationalen Gesellschaftsrecht’ (hierna: het Voorstel) van de Spezialkommission, ingesteld door de Duitse Raad voor Internationaal Privaatrecht (deutscher Rat für internationales Privaatrecht) is eveneens, zij het ook zeer summier, aandacht besteed aan de bescherming van crediteuren.3 Het Voorstel bevat voorstellen voor wetgeving op Europese en op nationale (Duitse) grondslag. Uit beide voorstellen is af te leiden hoe de bescherming van crediteuren geregeld zou moeten zijn volgens de Spezialkommission. Voor grensoverschrijdende splitsing worden in beide voorstellen de regels omtrent grensoverschrijdende fusie van overeenkomstige toepassing verklaard (artikel 6 jo. artikel 5 Vorschlag für eine Regelung auf europäischer Ebene en artikel 10c jo. artikel 10b Vorschlag für eine autonome deutsche Regelung im EGBGB). In beide voorstellen wordt de bescherming van de belangen van crediteuren beschouwd als een onderwerp dat wordt beheerst door het op de vennootschappen toepasselijke recht (artikel 5 Vorschlag für eine Regelung auf europäischer Ebene en artikel 10b Vorschlag für eine autonome deutsche Regelung im EGBGB). De regelingen in het Voorstel voorzien niet in enige harmonisatie van de systemen van bescherming van crediteuren, noch geeft het een regel van uniform materieel recht, noch geeft het conflictregels die daadwerkelijk de in de vorige subparagrafen geschetste problemen oplossen.