Artikel IV

De duur van de bescherming van een werk wordt geregeld, overeenkomstig het bepaalde in artikel II en het onderhavige artikel, door de wet van de Verdragsluitende Staat waar de bescherming wordt gevorderd.

De duur van de bescherming der uit hoofde van deze Conventie beschermde werken mag niet korter zijn dan het leven van de auteur en 25 jaren na zijn dood.

Nochtans is elke Verdragsluitende Staat die, op de datum van de inwerkingtreding van deze Conventie voor zijn gebied, deze tijdsduur voor bepaalde groepen van werken heeft beperkt tot een tijdvak gerekend van de eerste openbaarmaking van het werk af, bevoegd deze uitzonderingen te handhaven of deze uit te breiden tot andere groepen. Voor al deze groepen mag de duur der bescherming niet korter zijn dan 25 jaren sedert de dag der eerste openbaarmaking.

Elke Verdragsluitende Staat die, op de datum van de inwerkingtreding van deze Conventie voor zijn gebied, de berekening van de duur der bescherming niet baseert op het leven van de auteur, is bevoegd om de duur der bescherming te berekenen sedert de datum der eerste openbaarmaking van het werk, respectievelijk sedert de aan de openbaarmaking voorafgaande inschrijving van het werk, met dien verstande dat de duur der bescherming niet korter mag zijn dan 25 jaren sedert de dag der eerste openbaarmaking, respectievelijk sedert de aan de openbaarmaking voorafgaande inschrijving van het werk.

Indien de wetgeving van een Verdragsluitende Staat voorziet in twee of meer achtereenvolgende tijdvakken van bescherming, mag de duur van het eerste tijdvak niet korter zijn dan de duur van een der hierboven bepaalde minimumtijdvakken.

De bepalingen van lid 2 van dit artikel zijn niet van toepassing op fotografische werken, noch op werken van toegepaste kunst. Echter mag in de Verdragsluitende Staten die fotografische werken en, als kunstwerken, werken van toegepaste kunst beschermen, de duur der bescherming van deze werken niet korter zijn dan tien jaar.

Geen Verdragsluitende Staat is gehouden de bescherming van een werk te verzekeren voor een langere duur dan die, welke voor de groep, waartoe het werk behoort, is vastgesteld bij de wet van de Verdragsluitende Staat waarvan de auteur onderdaan is, indien het een niet openbaar gemaakt werk betreft, en bij de wet van de Verdragsluitende Staat waar dat werk voor het eerst is openbaar gemaakt, indien het een openbaar gemaakt werk betreft.

Voor de toepassing van de vorige bepaling wordt, indien de wetgeving van een Verdragsluitende Staat voorziet in twee of meer achtereenvolgende tijdvakken van bescherming, de duur van de door deze Staat toegekende bescherming geacht te zijn de som van die tijdvakken. Indien echter om enigerlei reden een bepaald werk door bedoelde Staat gedurende het tweede of een der volgende tijdvakken niet wordt beschermd, zijn de andere Verdragsluitende Staten niet gehouden dat werk gedurende dat tweede of de eventuele volgende tijdvakken te beschermen.

Voor de toepassing van lid 4 van dit artikel wordt het werk van een onderdaan van een Verdragsluitende Staat, dat voor het eerst is openbaar gemaakt in een niet-Verdragsluitende Staat, geacht voor het eerst te zijn openbaar gemaakt in de Verdragsluitende Staat waarvan de auteur onderdaan is.

Voor de toepassing van lid 4 van dit artikel wordt, in geval van gelijktijdige openbaarmaking in twee of meer Verdragsluitende Staten, het werk geacht voor het eerst te zijn openbaar gemaakt in de Staat die de kortste bescherming toekent. Elk werk, dat in twee of meer Verdragsluitende Staten is verschenen binnen dertig dagen na zijn eerste openbaarmaking, wordt geacht gelijktijdig te zijn openbaar gemaakt in bedoelde Verdragsluitende Staten.