Hof Amsterdam, 07-02-2003, nr. 00/03188

2.1.

2.2.

2.3.

2.4.

2.5.

2.6.

1996.

2.100

1997.

2.100

1998.

3.200

1999.

4.000

2.7.

1996.

2.370

1997.

2.266

1998.

2.645

1999.

2.700

2.8.

2.9.

2.10.

2.11.

2.12.

G.

heeft nog geen nota gezonden. Hij zal zijn nota opstellen aan de hand van het aantal gewerkte uren. Ik zal deze nota binnen twee weken naar de griffier zenden.

Ik ga er mee akkoord dat het Hof zonder nadere vooraankondiging schriftelijk uitspraak doet zodra de uitspraak gereed is.

Namens verweerder is verklaard:

Ik heb de reactie van G op mijn pleitnota deze week reeds per fax ontvangen en ik ben in de gelegenheid geweest om dit stuk te lezen.

De definitieve aanslagen voor de jaren 1999 en 2000 zijn inmiddels opgelegd, op basis van 67 respectievelijk 72 vervuilingseenheden. Deze vervuilingseenheden zijn verkregen op basis van de meting en er heeft nog een kleine bijtelling plaatsgevonden in verband met de oostelijke vetafscheider.

Bijlage 3 bij de pleitnota van belanghebbende gaat over de bedrijfsruimte a-straat 1 te Z. Dit betreft een andere bedrijfsruimte waar geen saus wordt geproduceerd. De nieuwe tabel is verdeeld in klassen met bandbreedten. Deze tabel werkt heel anders dan de oude tabel, welke afhankelijk is van het type bedrijf. Ik bestrijd dat DCO aan de hand van 1 steekmonster de vervuilingswaarde heeft bepaald. De steekmonsters en de hoeveelheid afvalvet en de lozingssituatie van het bedrijf leidden tot de conclusie dat de meetgegevens van 1999 niet zonder meer van toepassing waren op de jaren 1996 tot en met 1998. Ik bestrijd dat de bestreden aanslagen 11 tot 33 keer zo hoog zijn als de aanslagen voor latere jaren. Ten opzichte van 1999 waren de aanslagen 10, 7 respectievelijk 6 keer zo hoog. De margarineprocudenten hadden hun eigen coëfficiënt in de tabel. Er waren echter maar vijf producenten. Het beleid is dan om deze post uit de tabel te halen, om de tabel zo klein mogelijk te houden. Op de vraag van de voorzitter of het mogelijk is om tot een compromis te komen zeg ik dat we belanghebbende al ver tegemoet zijn gekomen. Ik zie geen reden om belanghebbende nog verder tegemoet te komen, ik blijf bij mijn standpunten. Met betrekking tot artikel 10 van de Verordening (tekst 1997) merk ik op dat als er niet gemeten is, men automatisch in de tabel valt. Hier is geen extra verzoek voor nodig. Belanghebbende kan wel verzoeken de tabel toe te passen, dit op grond van het tweede lid van het artikel. Ik ga er mee akkoord dat de proceskostenvergoeding voor de deskundige wordt vastgesteld aan de hand van de nog door G in te dienen nota, welke nota binnen twee weken na de mondelinge behandeling van de zaak door belanghebbendes gemachtigde aan de griffier zal worden gezonden. Ik ga er mee akkoord dat het Hof zonder nadere vooraankondiging schriftelijk uitspraak doet zodra de uitspraak gereed is.

5.1.

5.2.

5.3.

5.4.

5.5.

5.6.

Belanghebbende heeft gesteld dat rubriek 35*B van de tabel afvalwatercoëfficiënten in het onderhavige geval niet van toepassing is. Hij heeft hiertoe het volgende aangevoerd. Tabelpost 35*B ziet op snackbedrijven. Belanghebbende is een sauzenfabrikant en produceert geen snacks. Belanghebbende hoort, gelet op de historie en systematiek van tabelpost 35*B, niet thuis in deze rubriek. Uit de totstandkomingsgeschiedenis van tabelpost 35*B kan worden afgeleid dat deze rubriek niet ziet op sausproducenten als zodanig. Belanghebbende heeft hiertoe aangevoerd dat rubriek 35 van de tabel in het jaar 1977 is gewijzigd in drie groepen, te weten hammen en schouders, voorverpakt vlees en overige vleeswaren. Metingen dateren uit 1976 en zijn verricht aan vleesverwerkende bedrijven. In de betreffende rapportages worden sauzen als zodanig niet genoemd, noch bemeten of bemonsterd. In Stb. 681 van 1978 wordt bij 35*B vermeld "per 1000 kg gefabriceerd product, inclusief toevoegingen als sauzen, opgiet etc." Belanghebbende komt op grond van deze stellingen tot de conclusie dat toepassing van rubriek 35*B leidt tot een onredelijke en willekeurige heffing.

5.7.

Verweerder heeft tegenover de onder 5.6 omschreven stellingen van belanghebbende gesteld dat de tekst van rubriek 35*B bij de omschrijving "snackbedrijven" als voorbeeld uitdrukkelijk de productie van sauzen noemt: "rubriek 35*B. Snackbedrijven (productie van bijv. fricandel, hamburger, kroket, loempia, bami, soepen, sauzen, salades kant-en-klaar maaltijden)" en dat de forfaitaire aard van de tabel het onmogelijk maakt te veronderstellen dat de vervuilingswaarde van elk bedrijf in eenzelfde rubriek dezelfde werkelijke vervuilingswaarde heeft.

5.8.

Met verweerder is het Hof van oordeel dat de algemene strekking van de tabel afvalwatercoëfficiënten, als uitzondering op de in artikel 8 van de Verordening geformuleerde hoofdregel, het bij wijze van forfait onderwerpen van een zo groot mogelijk aantal gevallen aan een praktisch uit te voeren regeling is. Dit geldt evenwel voor alle rubrieken van genoemde tabel afvalwatercoëfficiënten en laat belanghebbendes onder 5.6 omschreven stellingen dat toepassing van rubriek 35*B voor belanghebbende tot een onredelijke en willekeurige heffing leidt onverlet. Het Hof overweegt met betrekking tot deze stellingen van belanghebbende als volgt.

5.9.

De tabel afvalwatercoëfficiënten is afgeleid van de tabel behorende bij de Wet verontreiniging oppervlaktewateren in verbinding met het daarop gebaseerde Uitvoeringsbesluit verontreiniging rijkswateren van 5 november 1970, Stb. 536, die bedoeld is voor rijkswateren. Bij Besluit van 28 december 1978, houdende wijziging van het Uitvoeringsbesluit verontreiniging rijkswateren, werd aan rubriek 35*, rubriek B toegevoegd. Omtrent deze rubriek vermeldt de nota van toelichting bij het besluit:

"voorts is gebleken, dat de voorgestelde coëfficiënt voor snackbedrijven (voor wat betreft de vleeswarensnacks, vleesbevattende snacks en aan deze categorie snacks verwante producten zonder vlees) goed overeenkomt met de bestaande coëfficiënt voor "overige vleeswaren". Op grond van enkele meetgegevens en de overeenkomst in bereidingswijze tussen snacks enerzijds en kant-en-klaarmaaltijden, soepen, sauzen, en salades anderzijds, zijn ook de fabrikanten van deze laatste producten onder de snackbedrijven gerangschikt."

5.10.

De tabelpost 35*B "snackbedrijven" en de daarbij behorende afvalwatercoëfficiënt is opgesteld aan de hand van de resultaten van het onderzoek dat is verricht door de onder 2.5 genoemde subgroep "Kleine Kokswaren". Uit het bij het onder 2.5 genoemde rapport als bijlage behorende meetrapport blijkt dat dertien metingen zijn verricht bij snackbedrijven. Uit het meetrapport blijkt evenwel dat alle metingen zijn verricht aan vleesverwerkende bedrijven, waarvan één productieproces wordt omschreven als "saté + saus". In de betreffende rapportage en het meetrapport wordt sausproductie als zodanig niet genoemd. Ook komt daaruit niet naar voren dat sausproductie als zodanig is bemeten of bemonsterd. Het Hof komt dan ook tot de conclusie dat er wat betreft de productie van sauzen als zodanig geen meetgegevens voorhanden zijn. Met betrekking tot de in de nota van toelichting genoemde overeenkomst in bereidingswijze is het Hof van oordeel dat belanghebbende met hetgeen hieromtrent in de stukken is gesteld voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat er geen overeenkomst in bereidingswijze is tussen snackbedrijven en de productie van sauzen. Daarbij is met name van belang dat bij de sausproductie sprake is van een zgn. gesloten productieproces waarbij het ingenomen water voor een groot deel aan het product wordt toegevoegd en er, doordat er tijdens dit proces geen spoelwater nodig is en niets wordt geloosd, geen afvalwater is tijdens de productiecyclus.

5.11.

Gelet op het onder 5.10 overwogene zijn er enerzijds geen meetgegevens voor de productie van sauzen als zodanig voorhanden en is er anderzijds geen overeenkomst in bereidingswijze tussen snackbedrijven en de productie van sauzen. Het Hof komt dan ook tot het oordeel dat, voor zover onder de opsomming van 35*B is bedoeld tevens te begrijpen de producenten van enkel sauzen, de definitie van snackbedrijf en de vaststelling van afvalwatercoëfficiënten voor producenten van sauzen als zodanig niet op een zorgvuldige wijze, want op een te smalle basis, tot stand zijn gekomen en voor belanghebbende leidt tot een onredelijke en willekeurige heffing. Dat in de onder 5.9 genoemde nota van toelichting in de tekst is opgenomen dat de vervuilingswaarde van sauzen gelijk wordt gesteld aan de vervuilingswaarde van snackbedrijven doet daar niet aan af nu het woord "sauzen" hier, gelet op het vorenoverwogene, kennelijk op lichtvaardige wijze in de nota van toelichting is opgenomen. Het Hof gaat er veeleer van uit dat de opstellers van die opsomming producenten van snacks voor ogen stonden die tevens sauzen produceren.

5.12.

Het Hof overweegt overigens nog dat toepassing van rubriek 35*B voor de jaren 1999 en 2000 zou leiden tot aanslagen berekend naar 1800 vervuilingseenheden in 1999 en 2257 vervuilingseenheden in 2000, terwijl voor deze jaren op basis van meting en bemonstering aanslagen zijn opgelegd berekend naar 67 respectievelijk 72 vervuilingseenheden. Het Hof ziet hierin een bevestiging dat toepassing van rubriek 35*B voor belanghebbende leidt tot onredelijke en willekeurige heffing. Dat de lozingssituatie van belanghebbende medio 1999 is verbeterd doet hieraan naar het oordeel van het Hof onvoldoende af; het verschil is eenvoudig te groot.

5.13.

Nu rubriek 35*B van de tabel afvalwatercoëfficiënten niet op belanghebbende van toepassing is, valt zij onder rubriek 44 van de tabel afvalwatercoëfficiënten: "de niet in deze tabel vermelde bedrijven". Dat rubriek 44 gebaseerd is op het waterverbruik en dat dit voor belanghebbendes productieproces geen goede maatstaf zou zijn doet niet aan de toepasselijkheid van rubriek 44 af, nu dit een restcategorie betreft.

5.14.

Ingevolge de met ingang van 1998 geldende wettelijke regeling dient, zoals hier bij te late indiening van het aangiftebiljet, bij voor bezwaar vatbare beschikking een boete te worden opgelegd. Verweerder heeft evenwel de in de aanslag begrepen belasting met ƒ 1.000 verhoogd. Deze sanctie is evenwel niet meer mogelijk. Ook in zoverre is het geheven belastingbedrag te hoog vastgesteld.

5.15.

Op grond van het vorenoverwogene is het beroep gegrond. De aanslagen voor de onderhavige jaren dienen te worden berekend met toepassing van rubriek 44 van de tabel afvalwatercoëfficiënten. De aanslag 1996 dient te worden verminderd tot een, berekend naar een vervuilingswaarde van 2370 x 0,023 = 54,51 vervuilingseenheden, hetgeen uitkomt op een aanslag van ƒ 4.851,39. De aanslag 1997 dient te worden verminderd tot een, berekend naar een vervuilingswaarde van 2266 x 0,023 = 52,118 vervuilingseenheden, hetgeen uitkomt op een aanslag van ƒ 5.211,80. De aanslag 1998 dient te worden verminderd tot een, berekend naar een vervuilingswaarde van 60,835 vervuilingseenheden, hetgeen uitkomt op een aanslag van ƒ 6.083,50.

-

verklaart het beroep gegrond;

-

vernietigt de bestreden uitspraak;

-

vermindert de aanslag 1996 tot een bedrag van ƒ 4.851,39, vermindert de aanslag 1997 tot een bedrag van ƒ 5.211,80 en vermindert de aanslag 1998 tot een bedrag van ƒ 6.083,50;

-

veroordeelt verweerder tot vergoeding aan belanghebbende van € 5.590 aan proceskosten en wijst de Gemeenschappelijke Regeling Dienst Centrale Omslagheffing Waterschappen aan dit bedrag aan belanghebbende te voldoen en

-

gelast de Gemeenschappelijke Regeling Dienst Centrale Omslagheffing Waterschappen het betaalde griffierecht ad € 204,20 (ƒ 450) aan belanghebbende te vergoeden.

De uitspraak is vastgesteld op 7 maart 2003 door mrs. Schaap, Steenbergen en Van Loon, in tegenwoordigheid van mr. Rentenaar-Groot als griffier. De beslissing is op die datum in het openbaar uitgesproken.

Het Hof heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van deze uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1.

Het instellen van beroep in cassatie geschiedt door het indienen van een beroepschrift bij dit gerechtshof (zie voor het adres de begeleidende brief).

2.

Bij het beroepschrift wordt een afschrift van de bestreden uitspraak overgelegd.

3.

Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:

a.

de naam en het adres van de indiener;

b.

de dagtekening;

c.

een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d.

de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep is een griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt U een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. Indien U na een mondelinge uitspraak griffierecht hebt betaald ter verkrijging van de vervangende schriftelijke uitspraak van het gerechtshof, komt dit in mindering op het griffierecht dat is verschuldigd voor het indienen van beroep in cassatie.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.